• Zabawy dla dzieci w domu


        • Piątek 22.05.2020

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Lusterko dla dziecka.

          Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

          • Powitanie – dzieci dotykają czubkiem języka każdego zęba osobno. Unoszą język raz za górnymi, raz za dolnymi zębami.  

          • Pyszny obiad – dzieci oblizują językiem wargę górną i dolną, jak po zjedzeniu pysznego, rodzinnego obiadu.

          • Spacer – przy szeroko otwartej jamie ustnej, język idzie na spacer w stronę nosa i w stronę brody.

          • Rodzinna zabawa – dzieci naśladują dmuchanie baloników: wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami.

          • Karuzela – dzieci naśladują ruch językiem w koło, od wewnętrznej strony jamy ustnej. Język porusza się raz w jedną, raz w drugą stronę, zataczając duże koła.

          • Całusy – dzieci wypychają wargi do przodu i naśladują wysyłanie pocałunków mamie i tacie.

          • Drzwi – dzieci pokazują, jak zamykają się i otwierają drzwi do domu – rozwierając i zwierając wargi wyciągnięte do przodu

          Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej Moja rodzina.

          Rodzic prezentuje wiersz. Powtarza treść wiersza powtórnie, a dzieci powtarzają fragment tekstu: ta, to, ti, ta, ti, tom! Kocham ciebie i nasz dom.

          Piękny uśmiech, dobre serce;

          wszystko umie zrobić sama.

          Kocha mnie najbardziej w świecie.

          To jest właśnie moja mama!

           

          Ta, to, ti, ta, ti, tom!

          Kocham ciebie i nasz dom.

           

          Zawsze chętnie mi pomagasz,

          kiedy jesteś obok, tato.

          Z Tobą czuję się bezpiecznie.

          Kocham Ciebie właśnie za to!

           

          Ta, to, ti, ta, ti, tom!

          Kocham ciebie i nasz dom.

           

          Dom to miejsce wyjątkowe.

          Może być na końcu świata!

          Najważniejsza jest rodzina,

          czyli mama, ja i tata!

           

          Ta, to, ti, ta, ti, tom!

          Kocham mamę, tatę, dom

          Zabawa naśladowcza Pomagam mamie.

          Nagranie melodii do tańca.

          Rodzic włącza nagranie muzyki. Dzieci wykonują dowolne improwizacje taneczne. Na przerwę w muzyce R. podaje nazwy czynności, które dzieci naśladują, np.: odkurzanie, wycieranie kurzu, zmywanie naczyń, podlewanie kwiatów.

          Zabawa konstrukcyjna Budujemy domy dla naszych rodzin.

          Klocki różnej wielkości i rodzaju.

          Dzieci budują domy dla swojej rodziny, nazywają pomieszczenia w domach, liczą pokoje.


          Czwartek 21.05.2020

          Wysłuchanie wiersza Ireny Róży Salach Tata jest…

          Tata Olka jest kucharzem,

          tata Ani – marynarzem,

          tata Krysi dobrze piecze,

          tata Tomka ludzi leczy,

          tata Zosi trudy znosi,

          tata Werki topi serki,

          tata Kuby szelki gubi,

          tata Iwony sprzedaje balony,

          tata Marty lubi żarty.

          A mój kochany tatulek,

          tatulek kochany,

           wcale nie może żyć

          bez mojej miłej mamy

           

          Rozmowa na temat wysłuchanego wiersza.

          Rodzic pyta dzieci: 

          − Jakie zawody wykonywali ojcowie Olka, Ani i Iwony w wierszu?

          − Jaki zawód wykonuje tata Tomka, jeśli wiemy, że leczy ludzi?

          − Czy gubienie szelek to zawód?

          − Skoro tata Marty lubi żarty, to jaki zawód mógłby wykonywać?

           

          Zabawa słownikowo-obrazkowa – W czym pomagam rodzicom?

          Obrazki przedstawiające różne czynności wykonywane w domu, np.: sprzątanie, gotowanie, prasowanie itp.

          Rodzic prosi dzieci, aby pomyślały o swojej mamie i swoim tacie, o tym, co robią ich rodzice w domu. Dzieci wypowiadają się. Następnie R. rozkłada przygotowane obrazki. Dzieci wybierają jeden z nich i nazywają przedstawioną czynność.

           

          Zabawa dydaktyczna Zakupy z mamą.

          Opakowania po produktach (spożywczych, chemicznych, pudełka po butach, opakowania po sprzęcie gospodarstwa domowego, kosmetykach) reklamówki, dziecięcy koszyk sklepowy.

          Dzieci wybierają do koszyka produkty, które najczęściej kupują z mamą. Nazywają produkty. Opowiadają, co chciałyby kupić mamie, gdyby zarabiały pieniądze.

          Zgadnij co to ...

          1.
          Mieszam, ugniatam i gotuję. 
          Piekę, kroję czasem szatkuję.
          Gdy coś serwuję, to i pozmywam.
          Czy teraz zgadniesz, jak się nazywam?
          (KUCHARZ)


          2.
          Mam brata, który przy mnie podróżuje,
          gdy jesteśmy razem, nic nam nie brakuje.
          Czy styczeń, czy lipiec, czy luty.
          Zawsze ubieramy buty. 
          (STOPY)


          3.
          Do suchej nitki
          moknie nieraz,
          gdy po kąpieli
          nim się wycierasz.
          (RĘCZNIK)


          4.
          Długa i wąska
          z krótkimi włoskami.
          Wesoło pląsa
          pomiędzy zębami.
          (SZCZOTECZKA DO ZĘBÓW)

          5.
          Przyjemnie pachnie,
          ładnie się pieni,
          a brudne ręce
          w czyste zamieni.
          (MYDŁO)

          6.
          Zawsze krągły i czerwony,
          na kanapkę jest krojony.
          Mama daje go do zupy,
          robią z niego też keczupy.
          (POMIDOR)

          Moja rodzina- Przedszkole Profesora Szymona

          https://www.youtube.com/watch?v=u28atnroqrY

           


          Środa 20.05.2020

          Zabawa dydaktyczna Rodziny roślin.

          Obrazki roślin: małych, średnich i dużych (ok. 5 kompletów).

          Rodzic prezentuje po jednym przedstawicielu z każdej rodziny roślin. Zadaniem dziecka będzie dobranie do nich pozostałych członków danej rodziny. Dziecko określa, kto może być tatą (największy obrazek), mamą (średni) i dzieckiem (najmniejszy obrazek)

           

          Zabawa rozwijająca zmysł dotyku – Co to jest?

          Nieprzezroczysty worek, różne przedmioty wykorzystywane przez kobietę i mężczyznę, np.: apaszka, pomadka, torebka, pasek męski, krawat, portfel, pianka do golenia itp.

          Rodzic rozkłada na dywanie przygotowane przedmioty używane przez kobietę i mężczyznę. Nazywa je i przekazuje dziecku, aby mogło się z nimi zapoznać za pomocą dotyku. Następnie chowa je do worka, dziecko wkłada rękę do środka i próbuje nazwać trzymany przedmiot.

           

          Zabawa słownikowa Dzwonię do mamy.

          Sylweta telefonu komórkowego wycięta ze sztywnego kartonu (telefon możne zrobić dziecko)

          Rodzic bierze do ręki wycięty z kartonu telefon, naśladuje wybieranie numeru i mówi: Mamo, kocham cię za… Następnie zachęca dziecko, aby zadzwoniły do mamy lub do taty i powiedziały, za co kocha swoich rodziców.

           

          Zestaw ćwiczeń ruchowych

          Chusteczka (najlepiej z materiału), nagranie Nad pięknym modrym Dunajem

          • Marsz po obwodzie koła ze swobodnym wymachiwaniem chusteczkami.

          • Ćwiczenie z elementem rzutu i łapania. Dzieci dłońmi ściskają mocno chusteczki, a następnie wyrzucają je w górę jak najwyżej i łapią.

          • Ćwiczenie z krążeniem ramion. Dzieci stoją w rozkroku, plecy mają proste – łopatki ściągnięte. Trzymając chusteczkę w prawej dłoni, zataczają wyprostowaną ręką duże koło. Następnie przekładają chusteczkę do lewej dłoni i powtarzają ćwiczenie.

          • Ćwiczenie z elementem skłonu. Dzieci chwytają chusteczki oburącz, unoszą je wysoko nad głową, wykonują skłony do boków, i przodem, do podłogi.

          • Ćwiczenie z elementem wymachu rękami. Dzieci prawą ręką trzymają chusteczki, lewą opierają na biodrze, plecy mają proste. Następnie wykonują duży wymach ręką, trzymają chusteczki. Po kilku powtórzeniach, następuje zmiana ręki trzymającej chusteczki.

          • Ćwiczenia z elementem przeskoku. Dzieci kładą chusteczki na podłodze i przeskakują przez nie obunóż: raz z jednej, raz z drugiej strony.

          • Ćwiczenia rozciągające mięśnie klatki piersiowej. Dzieci siedzą (siad ugięty), plecy mają wyprostowane. Jedną rękę mają wyciągniętą w górę, w skos, drugą rękę – w dół, w skos. W pierwszej ręce trzymają chusteczki. Składają ręce na wysokości klatki piersiowej, gdzie następuje przekazanie chusteczek.

          • Ćwiczenia wzmacniające mięśnie kręgosłupa. Dzieci leżą na brzuchu, nogi mają wyprostowane i złączone, głowę uniesioną, w rękach wyciągniętych do przodu trzymają chusteczki. Starają się chwilę wytrzymać w tej pozycji, a następnie odpoczywają.

          • Ćwiczenie stóp. Dzieci stoją, przed nimi leżą chusteczki. Starają się złapać chusteczki palcami stopy (naprzemiennie) i podrzucić do góry. 

          • Ćwiczenie mięśni nóg. Dzieci wysoko unoszą kolana i starają się przełożyć chusteczkę raz pod prawym, raz pod lewym kolanem.

          • Ćwiczenia przeciw płaskostopiu. Dzieci siedzą z rękami podpartymi z tyłu i podnoszą chusteczki palcami stóp.


          Wtorek 19.05.2020

          Zabawa ruchowa Spacer z rodziną.

          Dzieci pokazują ruchem historyjkę opowiadaną przez R.:

                                                                                                                             Dzieci:

          Jest piękna pogoda, idziemy całą rodziną do parku.                             maszerują w miejscu,

          Na ścieżce błyszczy kałuża, po wiosennym deszczu,                            przeskakują z nogi na nogę,

          przy alei stoi parkowa ławeczka.                                                           wykonują przysiad,

          Idąc dalej, spotykamy skaczącą po drzewach wiewiórkę.                      podskakują tak jak wiewiórka,

          Przysiadamy na kolejnej ławce                                                             wykonują przysiad,

          i nie możemy się zdecydować, czy odpocząć, czy iść dalej.                   wykonują kolejne przysiady,

          Idziemy jednak dalej.                                                                            maszerują w miejscu,

          Wśród gałęzi drzew śpiewa ptak.                                                          rozglądają się z ręką przy czole,

          Wracamy do domu i odpoczywamy.                                                    dzieci siadają lub kładą się

                                                                                                                      na dywanie.

          Zabawa ruchowa Podaj piłkę.

          Piłki gumowe.

          Dziecko z rodzicem siadają na dywanie, naprzeciwko siebie. Nogi rozsunięte, proste w kolanach. Dzieci turlają piłkę po podłodze do rodzica siedzącego po przeciwnej stronie.

          Zabawa dramowa W mojej rodzinie.

          Dziecko pokazuje ruchem jedną wybraną czynność, którą lubi robić z mamą lub tatą. Rodzice/rodzeństwo mają za zadanie odgadnąć, o jaką czynność chodzi i ją nazwać.

           

          Malowanie portretu rodziny.

          Farby, pędzle, kubeczki na wodę, kartki z bloku technicznego.

          Dzieci mają za zadanie namalować członków swojej rodziny. Po namalowaniu pracy, odstawiają ją do wyschnięcia.

          Jeśli dziecko nie jest w stanie namalować nawet najprostszego portretu członków swojej rodziny, można wcześniej narysować sylwety, które dziecko może pokolorować.

          Zabawa muzyczno-ruchowa Taniec z gazetami.

          Nagranie piosenki, odtwarzacz CD, gazety (najlepiej szare dużego formatu).

          Dzieci w dowolny sposób tańczą na rozłożonych gazetach, nie schodząc poza nie. Kiedy nagranie jest zatrzymywane, dzieci przybierają jak najbardziej dziwne pozy, nie wykraczając poza linię gazet.

           


          Poniedziałek 18.05.2020

          Oglądanie zdjęć i albumów rodzinnych.

          Albumy ze zdjęciami.

          Dzieci pokazują zdjęcia swojej rodziny, omawiają miejsca i sytuacje, w których zostały one zrobione. Podają imiona swoich bliskich. Mówią, kto wchodzi w skład ich najbliższej rodziny.

           

          Rozwiązanie zagadki B. Szelągowskiej Rodzina.

          Rodzic mówi zagadkę i prosi dzieci o podanie rozwiązania.

          Razem mieszkamy: ja, mama, tata.

          Mam młodszą siostrę, starszego brata…

          Każdy pamięta o urodzinach,

          bo taka właśnie jest ma... (rodzina)

           

          Słuchanie opowiadania E. Stadmüller Dzień rodziców.

          Książka (s. 70–71) ze strony https://www.mac.pl/flipbooki

           

          Odświętnie ubrani rodzice siedzieli cichutko na widowni, czekając na przedstawienie.

          Tymczasem za kulisami (czyli za szafą) trwały gorączkowe przygotowania do występu.

          – Proszę pani – alarmował słoń – odpadła mi trąba!

          – Przywiąże mi pani ogonek? – przymilała się małpka

          – Oko mi się odkleja! – denerwowała się żabka.

          Gdy wszyscy wreszcie byli gotowi, odezwał się gong (czyli uderzenie w patelnię) i na scenę wyskoczyła mama kangurzyca (czyli Magda w brązowym dresie z doszytą na brzuchu wielką kieszenią).

          – Mama kangurzyca każdego zachwyca – recytował Bartek, wskazując na Magdę. – Ma na brzuchu kieszeń, w niej kangurka niesie – i Magda – hop – wyciągnęła z kieszeni małe, pluszowe kangurzątko. Zaraz za kangurzycą na scenie pojawiły się dwa słonie – duży (Oskar) i mały (Ada).

          – A mój tatuś ukochany z drzewa zrywa mi banany – chwaliła się Ada, wachlując się wielkimi szarymi uszami z tekturowych talerzyków.

          – Jedz córeczko moja miła, żebyś szybko mi przytyła – mówił Oskar, dyskretnie przytrzymując trąbę z rury do odkurzacza.

          Po słoniach występowały, małpki, żabki, kotki i niedźwiadki.

          Wszyscy czworonożni rodzice czule przemawiali do swych dzieci, a one chwaliły się swoimi rodzicami. Na koniec Olek, wystrojony w białą koszulę i granatową muchę, wyrecytował: Czy dziecko jest tycie, czy też waży tonę, czy ma długie uszy, czy krótki ogonek, czy ma futro gładkie, w prążki czy też w łaty, ma cieplutki kącik w sercu swego taty. Czy fruwa, czy pływa, czy też pełzać musi, to jest najpiękniejsze dla swojej mamusi. Więc dzisiaj wszyściutkie na świecie dzieciaki ślą swoim rodzicom słodziutkie buziaki.

          W tym momencie wszyscy razem wyskakiwali na scenę, żeby posłać całuska, ukłonić się, a następnie paść w objęcia widowni.   

          Kolejnym punktem programu był słodki poczęstunek, po którym rozpoczął się konkurs tańca z rodzicami. Wygrała Dominika ze swym tatą, bo rzeczywiście byli najbardziej zgraną i zwariowaną parą.  

          – Musimy poćwiczyć – przekonywał mamę Olek w drodze do domu. Za rok to my wygramy, a jak nie my, to na pewno Ada z tatą.

           

          Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

          – Co się działo podczas spotkania rodziców w przedszkolu?

          – Jakie postacie występowały w tym przedstawieniu?

          – Jaką niespodziankę moglibyśmy przygotować na Święto Rodziny?

          – Kto wchodzi w skład twojej rodziny?

          – Co lubisz robić z mamą?

          – Co lubisz robić z tatą?

          Lepienie tortu z plasteliny.

          Plastelina, podkładka.

          Dzieci rozgrzewają plastelinę w dłoniach i lepią z niej okrągłe placuszki, układając jeden na drugim jako warstwy tortu. Przygotowują przyjęcie dla rodziców.


          Piątek 15.05.2020

          Słuchanie wiersza B. Szelągowskiej Tęczowa łąka.

          Lśni jak tęcza – łąka w maju.

          Kolorów tu tyle!

          Na stokrotkach, mleczach,

          makach siadają motyle.

           

          Z norki właśnie wyszła myszka,

          a za nią jej dzieci.

          A nad nimi, w stronę stawu

          wielki bocian leci.

           

          Bąk coś bąknął niewyraźnie,

          mocno zawstydzony.

          W łapkach przyniósł słodki nektar

          dla swej przyszłej żony.

           

          Pszczółka bawi się w kolory-

          czerwonego szuka.

          Gdzieś na samym skraju łąki,

          dzięcioł w drzewo stuka.

           

          Konik polny już się zmęczył

          i gra coraz ciszej.

          A do taktu, na rumianku

          osa się kołysze.

           

          A spod liścia, po łodydze

          wspięła się dżdżownica

          i rozgląda się po łące,

          i wszystkim zachwyca!

           

          Rozmowa na podstawie wysłuchanego utworu. 

          − Jakie zwierzęta występowały w wierszu?  

          − Czy łąka w maju jest kolorowa czy ponura?

          − Które zwierzę zamieszkujące łąkę podoba wam się najbardziej? Dlaczego?

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Lusterko dla dziecka.

          Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

          • Bocian i żaba – dzieci naśladują dziób bociana, ściągając wargi mocno do przodu, otwierają je i zamykają, a następnie rozciągają szeroko wargi jak żaba, która jest zadowolona, że schowała się przed bocianem.

          • Biedronka ma dużo kropek – dzieci rysują czubkiem języka kropki na podniebieniu, przy szeroko otwartych ustach, unosząc język do góry.

          • Kret – tak jak kret wychodzi ze swego podziemnego domku, tak dzieci unoszą język do góry, w stronę nosa, a potem znów chowają za górnymi zębami.

          • Pszczoła – dzieci naśladują bzyczenie pszczoły: bzzz, bzzz, bzzz.

          • Motyl – jak motyl porusza skrzydłami, tak dzieci poruszają naprzemiennie językiem od jednego do drugiego kącika ust.

          • Konik polny – tak jak konik polny skacze w górę i w dół, tak dzieci otwierają szeroko usta i językiem skaczą za górne zęby i za dolne zęby. W tym ćwiczeniu język nie wychodzi przed zęby

          Zabawa twórcza Jaka jest łąka?

          Nagranie muzyki relaksacyjnej z odgłosami łąki.

          Rodzic prosi, aby dzieci przez chwilę wysłuchały nagrania, wyobrażając sobie, że są na łące. Po wykonaniu tego zadania, prosi, aby opowiedziały, co na niej widziały lub jaka była ta łąka (młodszym dzieciom może podsuwać pomysły, np.: Czy były tam bociany? Czy było tam dużo zieleni? Czy był tam niedźwiedź? – które nakierują na tworzenie obrazu).

          Wędrówki Skrzata Borówki- Łąka - film edukacyjny

          https://www.youtube.com/watch?v=LKLf5EN1Ff4


          Czwartek 14.05.2020

          Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej Majowa łąka.

          Rodzic prezentuje wiersz. Powtarza treść wiersza powtórnie, a dzieci powtarzają fragment tekstu: za, zo, ze, zu, zy to majowe dni!

          Majowa łąka,                                                        wciąż biega zając

          pachnąca łąka;                                                     Za, zo, ze, zu, zy

          Tu widać myszkę,                                                 to majowe dni!

          słychać skowronka…

          Za, zo, ze, zu, zy

          to majowe dni!                                                      Na małym krzaczku

                                                                                       przysiadła mucha.

          Pająk zaplata                                                          Z wielką uwagą

          pośród traw sieci,                                                   motyla słucha.

          a mała pszczółka                                                    Za, zo, ze, zu, zy

          do kwiatka leci.                                                        to majowe dni!

          Za, zo, ze, zu, zy

          to majowe dni!                                                       I konik polny

                                                                                        też nie próżnuje

          Ważka spogląda                                                     małej biedronce

          na dół ciekawie.                                                      kropek pilnuje.

          Kret nowy kopiec                                                   Za, zo, ze, zu, zy

          wykopał w trawie.                                                  to majowe dni!

          Za, zo, ze, zu, zy

          to majowe dni!                                                       Tyle się dzieje

                                                                                        ciągle na łące!

          Bąk bzyczy głośno,                                                 Aż z ciekawością

          trzmiela szukając.                                                    zerka tam słońce.

          A wokół brzozy                                                       Za, zo, ze, zu, zy

                                                                                         to majowe dni!

          Zabawa dydaktyczna Policz, ile jest…

          Koperty z sylwetami owadów, duża kostka do gry z oczkami – od 1 do 4 (lub do 5).

          Dziecko otrzymuje koperty, w których sylwety owadów, podają ich nazwy. Dzieci wyjmują z kopert tyle liczmanów, ile oczek jest wyrzucone na kostce. Rodzic sprawdza poprawność wykonania zadania.

          Zabawa matematyczna Maki, kaczeńce, niezapominajki.

          Liczmany – czerwone, żółte i niebieskie kwiatki wycięte z papieru kolorowego, obręcze w tych kolorach.

          Rodzic rozsypuje kolorowe kwiaty na dywanie – łące. Dzieci postępują zgodnie z poleceniami R.:

          • segregują kwiaty ze względu na kolor, wkładają do właściwych obręczy,

          • układają rytm z kwiatów rozpoczęty przez R.: czerwony, żółty, niebieski, czerwony, żółty...

          • układają dowolne rytmy.


          Środa 13.05.2020

          Rozwiązywanie zagadek.

          Obrazki: bociana, żaby, ślimaka, motyli, maków.

          Wskazywanie zwierząt, roślin – rozwiązań zagadek wśród obrazków. 

          Ma długie nogi i dziób czerwony, wrócił niedawno z dalekiej strony. Z żabkami raczej niechętnie gada, taka to jego największa wada! (bocian)

          Skaczą zielone po majowej łące, ogrzewa je ciepłe, wesołe słońce. (żaby)

          Wolno sunie, hen przed siebie, nie poprosi o domek ani mnie, ani ciebie. Ma go ciągle na sobie, nie służy tylko ku ozdobie. (ślimak)

          Gdy zaświeci słonko nad majową łąką, wesoło latają i kolorowe jak one kwiaty odwiedzają. (motyle)

           Z łąki do bukietów trafiają i piękny, czerwony kolor mają. (maki)

          Zabawa dydaktyczna Rodzina pająków.

          Talerzyki papierowe z różną liczbą kropek (po 4 lub 5), czarna farba, flamastry.

          Dzieci odbijają na talerzykach papierowych kciuk zamoczony w farbie tyle razy, ile jest kropek. Następnie dorysowują flamastrami odnóża, czułki i oczy pająków, pamiętając, że pająki po każdej stronie mają cztery odnóża. Na talerzyku dorysowują pajęczynę.

           

          Praca plastyczna Owady na łące.  

          Plastelina lub glina, zielona krepina, nożyczki, tektura lub sztywny karton.

          Dzieci wyrabiają plastelinę w dłoniach, nadając jej plastyczną formę. Wykonują podobiznę owada mieszkającego na łące: motyla, pszczołę, osę, mrówkę, bąka, żuka, muchę. Wykonują z rodzicami wspólną makietę łąki – nacinają zieloną krepinę, umieszczają na niej swoje prace.

           

          Ćwiczenia językowe Czerwony jak…

          Dzieci podają nazwy znanych im kolorów, a następnie podają nazwy przedmiotów, roślin, zwierząt, które kojarzą im się z tym kolorem, np. czerwony jak jabłko. Mogą również wymyślać nazwy nowych kolorów, odwołując się do swoich doświadczeń, np. kolor malinowy, kolor plażowy.

          Zabawa taneczna do piosenki Bal na łące

          https://www.youtube.com/watch?v=VL-IW-Xy0Jo


          Wtorek 12.05.2020

          Ćwiczenia spostrzegawczości Kolory tęczy.

          Butelki z kolorową wodą z poprzedniej zabawy.

          Rodzic prosi, aby dziecko ustawiło butelki kolejno, zgodnie z kolorami tęczy i nazwało wszystkie kolory. Następnie R. prosi, aby dziecko odwróciło się tyłem. W tym czasie zabiera jedną butelkę. Dziecko ma za zadanie rozpoznać, której butelki brakuje i nazwać kolory. Zabawę powtarzamy kilka razy.

           

          Ćwiczenia oddechowe Spokojnie oddychamy na łące.

          Mała (lekka) książka.

          Rodzic prosi dziecko, aby położyło się na plecach i wyobraziło sobie, że znajduje się na łące. R. mówi dziecku, że nauczy się spokojnie oddychać. Rodzic kładzie na brzuchu dziecka książkę i określa prawidłowy tor oddechowy: wdech nosem – wydech ustami.

           

          Zabawa badawcza Do czego to służy?

          Lornetka; lupa.

          Rodzic prezentuje oba przedmioty i prosi, aby dziecko je nazwało i powiedziało, do czego służą. Dzieci opowiadają, co widzą daleko za oknem. Przy korzystaniu z lupy dziecko, przechadzając się po pokoju, ogląda jego wybrany fragment (dywan, ścianę, krzesło itp.).

           

          Ćwiczenia oddechowe Kropki biedronki.

          Dla dziecka: kontur biedronki (bez kropek), siedem czarnych kropek (kół), słomka.

          Rodzic kładzie przed dzieckiem sylwetę biedronki i prosi, aby za pomocą słomki przeniosło kropki/koła na jej sylwetę.

           

          Piosenka o biedronce

          https://www.youtube.com/watch?v=FEkZINmim00


          Poniedziałek 11.05.2020

          Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej Łąka.

          Książka (s. 68–69) ze strony https://www.mac.pl/flipbooki

          Był piękny majowy dzień i przedszkolaki wybrały się na spacer. Chłopcy bardzo chcieli iść na boisko, żeby popatrzeć, jak trenują piłkarze, ale pani powiedziała, że na łące dzieje się o wiele więcej ciekawych rzeczy.

          – Przecież łąka to tylko trawa, nic więcej tam nie ma – zmartwił się Tomek.

          – Na pewno są ptaki. Dziadek mi o nich opowiadał – odezwał się Olek. – Może nawet będzie jakieś gniazdko.

          – A w gniazdku jajeczka – dodała Ada.

          – Postaramy się policzyć na palcach wszystkich mieszkańców łąki. Dobrze? – zaproponowała pani. Dzieci chętnie się zgodziły i zaczęła się wspaniała zabawa.

          – Konik polny! – zauważyła Kasia.

          – Ale wysoko skacze!

          – A ja widzę biedronki – Małgosia położyła jedną z nich na rączce, a dzieci podeszły bliżej.

          – Jaki kolor ma biedronka? – spytała pani.

          – Czerwony.

          – I ma czarne kropeczki.

          – A ja widziałem kopter! – krzyknął mały Jaś.

          – Co to jest kopter? – zdziwił się Olek.

          – Może chodzi o helikopter? – zapytała z uśmiechem pani. – Chyba wiem, co widziałeś. To z pewnością była ważka. Ważki mają dużą głowę, podłużny tułów i skrzydełka podobne do śmigła.

          – O! Lecą następne! – zawołał Piotruś.

          – Proszę pani, a tu są dziury!

          Wszyscy podeszli bliżej, żeby je zobaczyć. W ziemi znajdowały się głębokie tunele.

          – Ciekawe, kto w nich mieszka. Jak myślicie? – Pająk

          – powiedziała Zosia.

          – A ja myślę, że smok.

          Pani wyjaśniła przedszkolakom, że w takich norkach mieszkają myszki nornice i poprosiła dzieci, żeby nie wkładały tam patyków ani nie wrzucały kamieni.

          – To jest domek myszki, więc nie wolno zakłócać jej spokoju – powiedziała. Dzieci zauważyły też kilka kopców kreta, większych niż babki z piasku. Cała łąka tętniła życiem, aż zabrakło paluszków do liczenia pszczółek, trzmieli, kosmatych bąków, skowronków i motyli.

          Dzieci zrozumiały, że w maju cała przyroda rozkwita, a na łąkach rosną stokrotki, chabry, maki i wiele innych pachnących kwiatków.

          Po powrocie do przedszkola dzieci nauczyły się nowej piosenki: Motylek

          Usiadł w maju na kwiatku motylek.

          Tupnął nóżką, a z kwiatka spadł pyłek.

          Machnął łapką i z kwiatka spadł płatek.

          Ach, nabroił ten motyl gagatek!

          Teraz fruwa i leczy rabatki.

          I udaje, że skrzydła to płatki.

          Chciała zerwać kwiatuszek Agatka.

          Teraz wącha motylka, nie kwiatka!

           

          Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

          − Dokąd dzieci wybrały się na spacer?

          − Wymieńcie zwierzęta, które dzieci widziały na łące?

          − Jakie zwierzątka kopią kopce na łące?

          − Gdzie mieszkają myszy polne?

          − O czym była piosenka, której nauczyły się dzieci?

           

          Rozwiązywanie zagadki B. Szelągowskiej Tęcza.

          Rodzic recytuje zagadkę i prosi dzieci o podanie rozwiązania.  

          Lśni na niebie w dni deszczowe, gdy słońce zaświeci. Kolorowa, w łuk wygięta. Wiedzą o tym dzieci. (tęcza)

          Poznawanie nazw kolorów tęczy.

          Obrazek tęczy.

          Rodzic prezentuje obrazek tęczy. Dziecko kolejno nazywa kolory, jakie ją tworzą. Dziecko liczy, ile jest kolorów tęczy. Rodzic pyta dziecko, czy wie, kiedy na niebie pojawia się tęcza. Tłumaczy, że aby tęcza mogła być widoczna, są potrzebne słońce i deszcz.

          Zabawa badawcza Tęczowe butelki.

          7 jednakowych, plastikowych, przezroczystych butelek, lejek, farby w tubkach (w kolorach tęczy), latarki.

          Dzieci wspólnie z rodzicem napełniają butelki wodą. Określają, gdzie jest więcej wody, a gdzie jest mniej wody. Dolewają wodę tak, by w każdej butelce było tyle samo wody. Zakręcają butelki i przykładają zapaloną latarkę, obserwując, jak światło przenika przez wodę. Następnie do każdej butelki wyciskają farbę w innym kolorze tęczy. Stopniowo dodają niewielkie ilości farb, zakręcają butelki i potrząsają nimi, obserwując, jak woda się zabarwia. Przykładają latarkę do butelek i obserwują, czy światło przenika przez wodę. Wniosek: im więcej farby dodają dzieci, tym kolor jest bardziej intensywny i mniejsze przenikanie światła przez butelkę. Na koniec rodzic mocno zakręca butelki i zabezpiecza je taśmą przezroczystą.


          Piątek 08.05.2020

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Lusterko dla dziecka.

          Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

          • Kolory flagi – rodzic podaje kolory flagi. Gdy mówi biały – dzieci unoszą język do góry, w stronę nosa, gdy mówi czerwony – język opuszczają na dolną wargę.

          • Chorągiewki – tak jak chorągiewki poruszają się na wietrze, tak dzieci poruszają językiem po górnej wardze, od jednego kącika ust do drugiego.

          • Lech, Czech, Rus jadą na koniach – dzieci naśladują osobno stukot kopyt koni każdego z bohaterów legendy. Przyklejają szeroko ułożony język do podniebienia i odbijają go, jednocześnie ściągając wargi w dziobek i rozciągając szeroko.

          • Orzeł – dzieci wysuwają język do przodu, unosząc jego czubek do góry, i poruszają nim na boki, tak jak orzeł swymi skrzydłami.

          • Wędrówka po Polsce – przy szeroko otwartej jamie ustnej dzieci wysuwają język do przodu i poruszają nim do góry, w dół, w prawą stronę, w lewą stronę.

          Słuchanie wiersza Ewy Stadtmüller Kim jesteś?

          Czy wiesz, kim jesteś?

          − To oczywiste!

           Co ci jest bliskie?

          − Znaki ojczyste.

          Ojczyste barwy

          − biało – czerwone.

          Ojczyste godło

          − orzeł w koronie.

          Ojczyste w hymnie

           − mazurka dźwięki,

           no i stolica

          − miasto syrenki.

          I jeszcze Wisła

          co sobie płynie:

          raz na wyżynie,

          raz na równinie,

          i mija miasta

          prześliczne takie…

           − Już wiesz, kim jesteś?

          − Jestem Polakiem.

          Rozmowa na temat wiersza.

          Rodzic pyta:

          − Co jest bliskie osobie z wiersza?

          − Jakie znaki ojczyste?

          − Co jest jeszcze bliskie?

          − Kim jest osoba z wiersza? A wy, kim jesteście?

          Gra Kręgle.

          Kręgle lub plastikowe dwulitrowe butelki z kolorowymi zakrętkami, piłka gumowa.

          Rodzic rozstawia kręgle i wyznacza linię, z której dzieci będą turlać piłkę. Uzgadnia liczbę punktów za zbicie kręgli w różnych kolorach lub butelek z różnymi zakrętkami, np.: białym – 3 p., czerwonym – 2 p., w innych kolorach – po 1 p.


          Czwartek 07.05.2020

          Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej Moja Ojczyzna.

          Rodzic prezentuje wiersz. Powtarza go, a dzieci za nim, fragmentami: Ho, ho, ho, he, he, he! Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

          Spoglądam na flagę,

          jak dumnie powiewa.

          „Kocham Cię, Ojczyzno”

          serce moje śpiewa.

          Ho, ho, ho, he, he, he!

          Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

          Kocham wioski, miasta,

          kocham lasy, góry!

          I Morze Bałtyckie,

          i jeszcze Mazury…

          Ho, ho, ho, he, he, he!

          Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

          Kocham hymn, nasz język

          i Orła Białego.

          „Kocham Cię, Ojczyzno!”

           – płynie z serca mego.

          Ho, ho, ho, he, he, he!

          Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

          A za kilka lat,

          kiedy będę duży,

          chciałbym całym sercem Tobie,

          Polsko, służyć!

          Ho, ho, ho, he, he, he!

          Dla Ojczyzny śpiewać chcę.

           

          Zestaw ćwiczeń ruchowych.

          Już potrafię

          Rodzic prosi, by dzieci naśladowały jego ruchy:

          • stanęły wyprostowane,

          • wyciągnęły obie ręce do sufitu,

          • wyciągnęły obie ręce w bok,

          • wyciągnęły obie ręce przed siebie,

          • dotknęły stóp czubkami palców dłoni,

          • dotknęły lewą dłonią uniesionego prawego kolana (pokazuje R.),

          • dotknęły prawą dłonią uniesionego lewego kolana (pokazuje R.),

          • z zamkniętymi oczami dotknęły czubka nosa palcem wskazującym,

          • podskoczyły kilka razy obunóż,

          • stanęły na jednej nodze z ramionami rozłożonymi na boki.

          Pomagam mamie:

          • niosą konewki z wodą – maszerują z nogami wyprostowanymi w kolanach i przechylają ramiona na boki,

          • polerują szyby – równocześnie wysuwają obie ręce przed siebie, wykonują koła na zewnątrz i do wewnątrz,

          • odkurzają odkurzaczem bezprzewodowym – w siadzie, przesuwają się po podłodze, podciągając się stopami,

          • prasują – raz lewą, raz prawą ręką wykonują posuwisty ruch w poziomie,

          • zdejmują firanki – wyciągają w górę nad głową raz jedną, raz drugą rękę,

          • wirują jak bęben pralki – obracają się wokół własnej osi z rękami opartymi na biodrach. Pomagam tacie:

          • sięgają na pawlacz po walizkę – stają na palcach, z prostymi rękami wysoko uniesionymi w górę,

          • przybijają młotkiem – w klęku na jednym kolanie przybijają pięść do pięści,

          • włączają wycieraczki samochodowe – równocześnie obiema rękami ugiętymi w łokciach, wysuniętymi przed siebie, poruszają w lewo i w prawo,

          • piłują drewno – dzieci ustawione w pary, podają sobie skrzyżowane ręce i naprzemiennie uginają je w łokciach,

          • trzepią dywan – oklepują całe ciało od stóp po klatkę piersiową,

          • wyciągają coś spod kredensu – leżą na brzuchu, lekko unoszą nad podłogą wyprostowane ręce.

          Zabawy stolikowe – Segregowanie.

          Spinacze do bielizny: białe i czerwone, talerze papierowe.

          Dzieci, wykonują zadania ćwiczące sprawność i precyzję dłoni: przypinają do krawędzi talerzyka, naprzemiennie, spinacze do bielizny w kolorach białym i czerwonym.


          Środa 06.05.2020

          Słuchanie wiersza Z. Dmitrocy Legenda o warszawskiej Syrence.

          Piękna Syrenka,

          Co w morzu żyła,

          Raz do Warszawy

          Wisłą przybyła.

          Zauważyli

          Ją tam rybacy,

          Gdy przeszkadzała

          Im w ciężkiej pracy.

          Rybacy dla niej

          Życzliwi byli,

          Bo się jej pięknym

          Śpiewem wzruszyli.

          Ale zły kupiec

          Złapał ją w wodzie

          I potem trzymał

          W ciasnej zagrodzie.

          Z żalu i smutku

          Zaczęła płakać,

          Na pomoc przyszedł

          Jej syn rybaka.

          Syrenka za to

          Podziękowała

          I bronić miasta

          Przyobiecała.

          Od tamtej pory

           I dniem, i nocą

          Służy Warszawie

          Swoją pomocą.

           

          Pytania do wiersza:

           − Gdzie mieszkała Syrenka?

          − Co zrobił Syrence kupiec?

          − Kto uratował Syrenkę?

          − Co obiecała Syrenka w podziękowaniu za ratunek?

           

          Ćwiczenia grafomotoryczne Wisła.

          Tacki z piaskiem lub drobną kaszą.

          Dzieci rysują palcami na tackach z piaskiem wzory fal rzecznych z jednoczesnym naśladowaniem szumu wiatru i wody: szszsz...

           

          Wyklejanie plasteliną. Dorysowywanie elementów obrazka według własnego pomysłu.

          Potrzebna będzie: niebieska plastelina, kredki, biała kartka z korytem rzeki Wisły narysowanym ołówkiem.

          Rodzic daje dziecku białą kartkę, na której ołówkiem jest narysowane koryto rzeki Wisły. Dzieci wypełniają je niebieską plasteliną. Następnie według własnego pomysłu dorysowują kredkami elementy obrazka. Nadają tytuł swoim pracom.

          Zabawa ruchowa – ilustrowanie czynności ruchem.

          Rodzic mówi jak można spędzać wolny czas, np. jeździć na rowerze, pływać łódką.

          Dzieci demonstrują ruch, np.: jazda na rowerze – w leżeniu na plecach wykonują rowerek, pływanie łódką – w siadzie skrzyżnym pochylają rytmicznie tułów i wiosłują rękami, pływanie w jeziorze lub morzu – w leżeniu na brzuchu – zagarnianie wody szerokimi ruchami ramion itp.


          Wtorek 05.05.2020

          Ćwiczenia ortofoniczne Odgłosy przyrody.

          Dzieci powtarzają za rodzicem: bzyczenie osy (bzzz, bzzz), odgłos wiatru (fiu, fiu), chód konia (kląskanie). Odgłosy mogą być powtarzane w różnych kombinacjach (np. odlot ptaków – śpiew ptaków – chód konia).

           

          Zabawa relaksacyjna Odpoczynek na łonie natury.

          Nagranie muzyki relaksacyjnej (odgłosy lasu i śpiew ptaków), odtwarzacz CD.

          Rodzic prosi, aby dziecko położyło się na plecach i posłuchało jego opowieści z zamkniętymi oczami (w tle słychać ciche dźwięki muzyki). Postanowiliśmy wspólnie wybrać się do lasu. Spakowaliśmy nasze plecaki i dziarsko wyruszyliśmy przed siebie. Wsiedliśmy do pociągu, który zatrzymał się w małej miejscowości. Ponieważ dzień był słoneczny, zrobiliśmy sobie spacer. Po dotarciu na miejsce naszym oczom ukazała się piękna i cicha polana. Nie było tam nikogo. Słychać było tylko śpiew ptaków i szum drzew. Rozłożyliśmy koce i położyliśmy się na nich, obserwując, jak na niebie wolno przesuwają się chmury. Zasnęliśmy. Po jakimś czasie obudziło nas kapanie kropel deszczu. Szybko zebraliśmy nasze rzeczy i pobiegliśmy do pociągu, który zawiózł nas do naszej miejscowości. To była cudowna wyprawa!

          Dzieci otwierają oczy i opowiadają o swoich wrażeniach (co słyszały, czy to było przyjemne). Mogą naśladować poszczególne etapy opowieści (np. pakowanie plecaka, spacer, leżenie na kocach, bieg).

           

          Zabawa dydaktyczna Pocztówki z Polski.

          Kilka pocztówek w dwóch wersjach – jedna pocięta na 3 lub 4 części, a druga jako wzór, mapa konturowa Polski.

          Dzieci składają pocztówki w całość według wzorów i przyklejają na kartkach. Następnie próbują określić, co na nich jest (morze, góry itp.). Kolejny etap to umieszczenie pocztówek w odpowiednich miejscach na mapie.

           

          Kończenie zdań typu W parku można…

          Rodzic wypowiada zdanie, a dziecko je kończy.

          − W parku można…

           − W lesie można...

          − Na łące można…

           

          Piosenka do której bawimy się w klubiku:)

          https://www.youtube.com/watch?v=WeRYx4rZRSc


          Poniedziałek 04.05.2020

          Ćwiczenia językowe Co może być polskie?

          Rodzic podaje kilka przykładów tego, co może być polskie (np. przedszkola, szkoły, drogi, język, tańce), a następnie dzieci podają swoje przykłady tego, co kojarzy im się z Polską. Po każdym podanym przykładzie powtarzają zdanie: Polski (np. język) mamy, jesteśmy Polakami!

          Zabawa dydaktyczna Dzień Flagi.

          Flaga Polski, obrazki przedstawiające flagi państw, w tym Polski.

          Rodzic demonstruje dzieciom flagę Polski i mówi o symbolice barw narodowych, o tradycji wywieszania flagi z okazji świąt państwowych i że 2 maja jest Dniem Flagi Rzeczypospolitej Polskiej.  Rodzic pyta, gdzie dzieci widziały flagę Polski. (Np. podczas dekoracji medalami sportowców polskich). Dzieci rozpoznają flagę Polski wśród kilku różnych obrazków flag.

          Ćwiczenia małej motoryki – Polska w kolorach.

          Kontur Polski namalowany na brystolu, plastelina w kolorach białym i czerwonym.

          Rodzic pokazuje, w jaki sposób należy wykonać małe kuleczki z plasteliny. Dzieci odrywają kawałeczki plasteliny, lepią z nich kuleczki i wypełniają nimi kontur Polski: białym kolorem od góry, a czerwonym – od dołu.

          Piosenka „Jestem Polakiem”

          https://www.youtube.com/watch?v=plug6OIrxRM
           

          Zestaw ćwiczeń ruchowych

          Rodzic liczy do pięciu przy wykonywaniu każdego ćwiczenia, mogą go zastąpić dzieci.

          Dzieci:

          • maszerują po kole, zmieniają kierunek marszu,

          • po zatrzymaniu się wykonują przysiady,

          • ustawione przodem do środka koła, wykonują skłony,

          • rozkładają ramiona w bok, wykonują wymachy jak przy pływaniu żabką,

          • pochylają tułów do przodu, robią wymachy w przód, naprzemiennie raz jedną ręką, raz drugą – jak przy pływaniu kraulem, w podskokach wykonują pajacyki,

          • uginają lekko nogi, opierają dłonie na udach nad kolanami i wykonują koła – na zewnątrz i do wewnątrz,

          • kładą ręce na biodrach i wykonują biodrami koła w obydwie strony,

          • stoją w postawie wyprostowanej i kręcą głową: do przodu, do tyłu, na boki.


          Czwartek 30.04.2020

          Rozwiązanie zagadki B. Szelągowskiej Flaga.

          Rodzic recytuje zagadkę i prosi dzieci o podanie rozwiązania.

          Wisi wysoko. Biało-czerwona. Często z wiatrem musi się zmagać. To symbol Polski, to nasza… (flaga)

          Słuchanie opowiadania E. Stadmüller Biało-czerwone.

          Książka (s. 66–67) ze strony https://www.mac.pl/flipbooki

          Z okazji Dnia Flagi Rzeczypospolitej Polskiej grupa średniaków przygotowała inscenizację legendy ,,O Lechu, Czechu i Rusie”. Kuba grał Czecha, Bartek – Rusa, a Olek – Lecha.

          Prawdę mówiąc, była to jego pierwsza tak poważna rola, więc bardzo się przejmował i wciąż powtarzał:

          – Chodźmy ku północy, serce mi mówi, że tam znajdziemy nasz nowy dom. Jego wierny lud – czyli Oskar z Karolem i Kubą oraz Basia, Malwinka, Wiktoria i Ania – ufnie podążał za nim. Nagle wszyscy zatrzymali się, bo oto ich oczom ukazał się wspaniały widok. Wyświetlał się on na ścianie, a przedstawiał leśną polanę o zachodzie słońca. Na środku tej polany rósł potężny dąb, a w jego konarach widać było gniazdo orła. Piękny biały ptak siedział w nim z rozłożonymi skrzydłami, zupełnie jakby chciał ochronić swe pisklęta przed niebezpieczeństwem.

           – Oto nasz znak! – wołał Olek. – I nasze barwy!

          W tym momencie na ścianie pojawił się kolejny obraz przedstawiający polską biało-czerwoną flagę i godło narodowe – białego orła w złotej koronie na czerwonym tle.

          Przedstawienie obejrzały wszystkie dzieci z przedszkola. Ada też.

          Po obiedzie grupa Olka robiła chorągiewki. Zadanie polegało na przyklejeniu biało-czerwonej karteczki do cienkiego patyczka. Z początku szło to opornie, ale już przy trzeciej chorągiewce wszyscy nabierali wprawy.

          – Kto chce, może sobie zabrać do domu kilka chorągiewek i patyczków – zachęcała pani. – Będzie można 2 maja udekorować nimi okno albo balkon… Niech wszyscy widzą, że cieszymy się z tego, że jesteśmy Polakami.

          Olkowi nie trzeba było dwa razy tego powtarzać. Nie namyślając się zbyt długo, wpakował cały plik chorągiewek i garść patyczków do swojej tekturowej teczki i zabrał do domu.

          Do wieczora bawił się świetnie z Adą, grał z tatą w piłkę, pomagał mamie robić kisiel. Dopiero następnego dnia przypomniał sobie o chorągiewkach.

          – Jutro święto flagi! – zawołał przerażony. – A ja zapomniałem o moich chorągiewkach. Pani powiedziała, że trzeba udekorować nimi dom. Sam przecież wybrałem te kolory…

           Ada poważnie kiwnęła główką.

          – Był księciem Lechem – poświadczyła zgodnie z prawdą.

          – I co teraz? – zapytał tato.

          – Będę je sklejał – oświadczył mężnie książę Lech.

          Niestety, szybko okazało się, że kleją mu się palce. Mama z tatą popatrzyli na niego i… zabrali się do roboty. Tym razem chorągiewki powstawały w ekspresowym tempie. Zanim zapadł zmrok, okna i balkon były udekorowane, a szczęśliwy książę Lech chrapał w najlepsze. Może śnił mu się kołujący wysoko na niebie orzeł z biało-czerwoną chorągiewką w dziobie? Kto to wie?

          Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

          Rodzic zadaje pytania:

          − Jak Olek świętował Dzień Flagi Rzeczypospolitej Polskiej?

          − Jakie kolory ma flaga Polski?

          − Jaki ptak jest symbolem narodowym Polski?

          − Co sklejał Olek w domu z rodzicami?

          − Co udekorowali rodzice chorągiewkami?

          − Po co ludzie dekorują flagami swoje domy?

          − Jak się nazywa kraj, w którym mieszkamy?

          Zabawa kreatywna Biało-czerwone obrazki.

          Białe zakrętki i czerwone zakrętki.

          Rodzic rozkłada przed dziećmi tylko białe zakrętki i czerwone zakrętki i pyta, z czym kojarzą się im te kolory. Dzieci mają za zadanie ułożyć przed sobą na dywanie własny obrazek z zakrętek, wykorzystując do tego tylko białe zakrętki i czerwone zakrętki. Opowiadają o tym, co ułożyły.

           

          Jak wygląda godło Polski? Co symbolizują czerwień i biel? Dlaczego Mazurek Dąbrowskiego jest wyjątkową pieśnią? Na te i inne pytania znajdziecie odpowiedź w filmie animowanym Polskie Symbole Narodowe

          https://www.youtube.com/watch?v=xQk8p7XY23A

           


          Środa 29.04.2020

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Lusterko dla dziecka.

          Rodzic demonstruje prawidłowe wykonywanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

          • W mieście stoi sygnalizator świetlny – gdy świeci zielone światło: dzieci unoszą język do góry, gdy świeci czerwone światło – język umieszczają za dolnymi zębami.

          • Samochody – dzieci naśladują jazdę samochodem: czubek języka przesuwają po podniebieniu od zębów w stronę gardła, kilkakrotnie powtarzając ten ruch.

          • Wieżowiec – w wieżowcu winda kursuje raz w górę, raz w dół. Dzieci wykonują ruch językiem, unosząc go raz w stronę nosa, a raz w stronę brody.

          • Przedszkolaki – w przedszkolu pani wita się rano z dziećmi. Dzieci dotykają czubkiem języka do każdego zęba na górze i każdego zęba na dole.

          • Konik – dzieci naśladują stukot kopyt konia: odbijają język od podniebienia, jednocześnie rozciągając, a następnie ściągają wargi w dziobek.

          • Krowa – dzieci naśladują ruch żucia, pokazując, jak krowa na łące je trawę.

          • Traktor jeździ w koło po polu – dzieci unoszą czubek języka na górną wargę i wykonują koliste ruchy po górnej i po dolnej wardze.

           

          Ćwiczenie sprawności manualnej – Droga do przedszkola.

          Plastelina, cerata na stół, klocki.

          Dzieci lepią z plasteliny cienkie wałeczki, łączą ze sobą, tworząc wspólnie drogę na ceracie, która prowadzi do przedszkola zbudowanego z klocków. Droga ta jest ulepiona z równoległych wałeczków plasteliny.

          Zabawa plastyczna Dorysuj brakujące elementy.

          Rysunek domu: prostokątny kształt domu, trójkątny dach, po bokach dwa okna z brakującymi elementami.

          Dzieci kończą rysować zgodnie z poleceniami rodzica

          − Pomiędzy oknami dorysujcie drzwi.

          − Na dachu dorysujcie komin.

          − Przed domem narysujcie chodnik.

          − Obok domu dorysujcie garaż.

          − Nad domem – słońce.

          − Za domem rośnie las.

          Zabawa matematyczna Liczenie pięter.

          Klocki: lego lub drewniane.

          Dzieci układają fundament – parter dla wieży – a następnie budują wieżę z kolorowych klocków. Licząc piętra, używają liczebników porządkowych: pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte.


          Wtorek 28.04.2020

          Piosenka Proszę, dziękuje, przepraszam

          Dzieci uważnie słuchają piosenki a następnie odpowiadają na pytania zamieszczone poniżej.

          https://www.youtube.com/watch?v=DL6eWrZAizQ

          Rozmowa na podstawie tekstu piosenki. 

          - Jakie magiczne słowa są wymienione w piosence?

          - Dlaczego te słowa są magiczne?

          - Kiedy używamy słowa proszę, dziękuję i przepraszam?

          Zabawa badawcza Powietrze jest bardzo ważne.

          Dwa słoiki różnej wielkości, dwie małe świeczki (typu tealight), dwa talerzyki, zapałki/zapalniczka.

          Rodzic stawia świeczki na talerzykach i podpala ich knoty. Następnie przykrywa je słoikami i wspólnie z dzieckiem obserwuje, gdzie świeczka zgaśnie szybciej. Dzieci mogą podać swoje wnioski. Rodzic może wytłumaczyć, że tam, gdzie był mniejszy słoik, było mniej tlenu, a w większym słoiku było go więcej.

          Zabawa językowa Jaki jest ogień?

          Świeczka, zapałki/zapalniczka.

          Rodzic podpala knot świeczki i stawia ją w bezpiecznej odległości od dzieci. Zadaje pytanie: Jaki jest ogień? Słucha wypowiedzi dzieci.

          Zabawa badawcza Co jest słodkie, a co słone?

          Dwie szklanki z ciepłą wodą, dwie łyżeczki, sól, cukier.

          Dzieci wsypują produkty do kolejnych szklanek i mieszają je łyżeczkami. Rodzic pyta o to, dlaczego ich zdaniem cukier i sól zniknęły. Dzieci próbują powstałych roztworów, określając ich smak.


          Poniedziałek 27.04.2020

          Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej Łazienki.

          Książka (s. 64–65) ze strony https://www.mac.pl/flipbooki

          Czytając opowiadanie, rodzic prezentuje ilustracje do niego.

          Olek bardzo lubi chodzić do przedszkola. Najbardziej cieszy go zabawa w ogródku oraz wycieczki. Jednak, kiedy pani wspomniała, że planuje wyjście do Łazienek, Olek posmutniał.

          – Do łazienek? Mnie się wcale nie chce siusiu…

          – Łazienki Królewskie to znany warszawski park położony wokół pięknego pałacu – wyjaśniła pani.

          – A ja już tam byłem… – jęknął Maciuś. Pogoda była słoneczna, a park okazał się pełen niespodzianek. Dzieci odwiedziły Amfiteatr, gdzie w dawnych czasach odbywały się przedstawienia dla króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Pani powiedziała, że wciąż można tu podziwiać sztuki teatralne i koncerty.

          – Ten król miał na imię tak jak ja – ucieszył się Staś.

          – Ciekawe, czy lubił frytki…

          – Wtedy nie znano frytek – wyjaśniła pani.

          W południowej części Łazienek znajdowała się wielka misa, a nad nią rzeźba lwa wypluwającego wodę.

          – Zobaczcie, jakie źródełko! – pisnęła Zosia.

          – Możemy umyć ręce?

          – Oczywiście.

          – A ten lew gryzie?

          – Nie, to tylko fontanna w kształcie lwiej głowy – uspokoiła ją pani.

          – Ja już tu byłem – jęknął po raz drugi, Maciuś.

          – Ale marudzisz – zdenerwował się Olek.

          W stawie pływały ogromne pomarańczowe karpie. Podczas, gdy pani pokazywała dzieciom sikorki, Zuzia z Kubą postanowili nakarmić karpie resztkami bułki, którą Zuzia zabrała na wycieczkę. Gdy tylko pani to zauważyła, powiedziała dzieciom, że w każdym parku obowiązuje regulamin. W Łazienkach Królewskich zgodnie z regulaminem nie wolno karmić zwierząt i rozsypywać im pokarmu. Nie wolno także dotykać zwierząt w szczególności wiewiórek i pawi.

          – Ja już tu byłem – znów odezwał się Maciuś.

          Nawet wiewiórki nie wywołały uśmiechu na jego buzi.

          Jednak przy wyjściu z parku, Maciuś zaskoczył wszystkich.

          – Tutaj nie byłem! Co to za pan pod żelaznym drzewem? – zapytał, wyraźnie ożywiony.

          – To jest pomnik Fryderyka Chopina, polskiego kompozytora i pianisty. A drzewo, pod którym siedzi, to wierzba, symbol Polski.

          Maciuś po raz pierwszy uśmiechnął się od ucha do ucha i powiedział:

          – Też bym chciał taki pomnik w mojej łazience… Kolejnym punktem wycieczki była stadnina koni znajdująca się nieopodal Warszawy.

          – Konie! – zawołał nagle rozradowany Olek.

          Rzeczywiście, za ogrodzeniem spokojnie pasły się konie: brązowe, czarne, nakrapiane i nawet jeden biały. Dzieci mogły je pogłaskać po mięciutkich chrapkach. Były tam nawet dwa kucyki z warkoczykami zaplecionymi na grzywach.

          – Może zamiast psa rodzice zgodzą się na konia? – pomyślał Olek. – Tylko gdzie on by mieszkał? Muszę to jeszcze przemyśleć.

           

          Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

          Rodzic zadaje pytania:

          − Dokąd dzieci wybrały się na wycieczkę?

          − Co znajdowało się w parku w Łazienkach Królewskich?

          − Jaki kształt miała fontanna, którą zobaczyły dzieci w parku?

          − Jakie zwierzęta dzieci wydziały w parku?

          − Jak się nazywa słynny polski muzyk, którego pomnik znajduje się w warszawskich Łazienkach?

          − Gdzie dzieci udały się po zwiedzeniu Łazienek?

          Zabawa konstrukcyjna Moja miejscowość.

          Klocki różnego rodzaju i różnej wielkości.

          Dzieci budują z klocków (różnego rodzaju i różnej wielkości) budowle przypominające te, które znajdują się w ich najbliższej okolicy.

           

          Zabawa popularna Nie chcę cię znać.

          Nie chcę cię, nie chcę cię, nie chcę cię znać!

          Chodź do mnie, chodź do mnie, rączkę mi daj.

          Jedną mi daj,

          drugą mi daj i już się na mnie nie gniewaj.

          W parach stoimy przodem do siebie, wykonujemy gest machania na pożegnanie i oddalamy się od siebie. Następnie przywołujemy się gestem i zbliżamy do siebie. Podajemy sobie najpierw jedną rękę, następnie drugą i obracamy się w kole.

          https://www.youtube.com/watch?v=OBr6_9iSe5M


          Piątek 24.04.2020

          Zestaw ćwiczeń ruchowych

          Rodzic liczy do pięciu przy wykonywaniu każdego ćwiczenia, mogą go zastąpić dzieci. Dzieci:

          • maszerują po kole, zmieniają kierunek marszu,

          • po zatrzymaniu się wykonują przysiady,

          • ustawione przodem do środka koła, wykonują skłony,

          • rozkładają ramiona w bok,

          • wykonują wymachy jak przy pływaniu żabką,

          • pochylają tułów do przodu, robią wymachy w przód, naprzemiennie raz jedną ręką, raz drugą – jak przy pływaniu kraulem, w podskokach wykonują pajacyki,

          • uginają lekko nogi, opierają dłonie na udach nad kolanami i wykonują koła – na zewnątrz i do wewnątrz,

          • kładą ręce na biodrach i wykonują biodrami koła w obydwie strony,

          • stoją w postawie wyprostowanej i kręcą głową: do przodu, do tyłu, na boki.

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Lusterko dla dziecka.

          Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

          • Rzeka – dzieci naśladują łódkę płynącą po rzece od brzegu do brzegu – poruszają językiem pomiędzy otwartymi kącikami ust. Następnie naśladują odgłos rzeki: plum, plum, plum.

          • Rybki – dzieci naśladują rybki, które wyskakują z wody – unoszą czubek języka w stronę nosa, a po chwili opierają go o górne zęby, kilkakrotnie powtarzają ten ruch.

          • Pszczółki – dzieci naśladują ruchy latających pszczół – opierają język o wewnętrzną stronę górnych zębów, a następnie język opada do wewnętrznej strony dolnych zębów.

          • Miód – dzieci naśladują misia, który zjadł baryłkę miodu i oblizuje się po jego zjedzeniu – prowadzą język ruchem okrężnym po górnej i po dolnej wardze.

          • Czyste powietrze – dzieci wdychają świeże powietrze – wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami.

          • Wąż – wśród trawy sunie wąż, dzieci naśladują odgłos syczenia węża na głosce sssssss – opierają język o dolne zęby, rozciągają wargi szeroko – jak do uśmiechu. Kontrolują w lusterku, czy język nie wychodzi przed zęby.

          Praca plastyczna Kwiatowy kolaż.

          Gazetki ogrodnicze (lub obrazki z kwiatami), nożyczki, klej, kartki.

          Dzieci wycinają (4-latki) lub wydzierają (3-latki) obrazki z kwiatami, a potem je przyklejają na kartkach, tworząc dowolne kompozycje.

          Quiz dydaktyczny Jak dbamy o przyrodę?

          Rodzic mówi zdania. Dzieci potwierdzają prawidłową odpowiedź, mówiąc: tak lub nie. Dobrze, aby każda odpowiedź była przez dzieci uzasadniona.

          Przykładowe zdania:

          − Zwierzęta nie czują, kiedy się im dokucza.

          − Śmieci powinno się wyrzucać do specjalnych pojemników, a jeśli ich nie ma – do kosza.

          − Każda woda, którą pijemy, powinna być czysta.

          − W lesie wolno krzyczeć.

          − Warto sadzić kwiaty w ogrodzie.


          Czwartek 23.04.2020

          Słuchanie wiersza B. Formy Dzieci dbają o środowisko.

          W zgodzie z przyrodą

          żyją wszystkie dzieci.

          Kochają jasne słonko,

          które na niebie świeci.

          Nie łamią gałęzi,

          dbają o rośliny,

          podczas wycieczek do lasu

          nie płoszą zwierzyny.

          Często też dorosłym

          dobry przykład dają –

          w wyznaczonych miejscach

          śmieci zostawiają.

           

          Stworzenie kodeksu przyjaciela przyrody na podstawie wysłuchanego wiersza.

          Tekst wiersza Dzieci dbają o środowisko, arkusz kartonu, klej, obrazki przedstawiające: podlewanie roślin, łamanie gałęzi (przekreślone), czysty las ze zwierzętami, kosze do segregowania śmieci (mogą być też inne obrazki o pozytywnym wydźwięku), kredki.

          Rodzic ponownie czyta wiersz, w odpowiednich miejscach pokazuje obrazki. W kolejnym etapie dzieci omawiają pozytywne zachowania, które mogą świadczyć o tym, że są przyjaciółmi przyrody. Następnie przyklejają obrazki na kartonie. Jeśli mają jakieś pomysły, mogą je narysować.

          Zagadki słuchowe – Co trzymam w ręce?

          Parawan, różne przedmioty wykonane z papieru, plastiku i ze szkła, np.: 2 talerze plastikowe, 2 talerze szklane, 2 talerze papierowe.

          Rodzic pokazuje przedmioty, wykonane z papieru, plastiku i ze szkła, i je nazywa. Demonstruje dźwięki, jakie one wydają. Następnie siada za parawanem. Wytwarza dźwięki przy użyciu tych przedmiotów, np. stuka o siebie dwoma szklanymi talerzykami. Dzieci odgadują, co rodzic trzyma w ręce.

          Praca plastyczna Papierowe ślimaczki.

          Kolorowe gazety, nożyczki, klej, kredki, papier kolorowy.

          Dzieci tną papier na paski (4-latki) lub wydzierają paski (3-latki). Sklejają je ze sobą i nawijają na kredkę ołówkową, by nadać im okrągły kształt. Na końcu paska z jednej strony przyklejają czułki z papieru i dorysowują na nich oczy.

          Piosenka zachęcająca dzieci do ćwiczeń. Poruszajcie się razemlaugh

          https://www.youtube.com/watch?v=OZTYeTEZ2wA


           

           

          Środa 22.04.2020

          Bajka o segregowaniu śmieci

          https://www.youtube.com/watch?v=RV5IBJGAypY

          Zabawa połączona z eksperymentem plastycznym – Szare na szarym.

          Arkusz kartonu, świeca lub tłuste pastele, szara farba, pędzel lub gąbka.

          Dzieci wykonują rysunek świecą: fale lub spirale i koła dymu z kominów. Zamalowują go szarą farbą po całej powierzchni, tak jakby cały świat był szary, zasnuty dymem i spalinami.

          Ćwiczenia ortofoniczne na podstawie wiersza B. Szelągowskiej Dbamy o przyrodę.

          Rodzic prezentuje wiersz i pyta dzieci: W jaki sposób możemy dbać o przyrodę? Powtarza wiersz, a dzieci za nim fragment tekstu: Sia, sio, siu, sia, sio, si – jakie śliczne mamy dni!

          W parku kwitną na rabatkach

          kwiatki kolorowe.

          Pod drzewami, wzdłuż alejek,

          stoją kosze nowe.

          Sia, sio, siu, sia, sio, si –

          jakie śliczne mamy dni!

          Dzięcioł puka w stare drzewo,

          obserwując dzieci,

          jak do kosza wyrzucają

          po pikniku śmieci.

          Sia, sio, siu, sia, sio, si –

          jakie śliczne mamy dni!

          Jeżyk z liści się wygrzebał,

          pyszczek swój zadziera.

          Teraz patrzy, jak rodzina

          jedzie na rowerach.

          Sia, sio, siu, sia, sio, si –

          jakie śliczne mamy dni!

          A w ogrodzie, obok parku,

          słowik cudnie śpiewa.

          To z radości – wzdłuż alei

          ktoś posadził drzewa.

          Sia, sio, siu, sia, sio, si –

          jakie śliczne mamy dni!

          Nawet słonko, choć wysoko,

          jakoś mocniej świeci.

          Lubi patrzeć się, jak dbają

          o przyrodę dzieci!

          Sia, sio, siu, sia, sio, si –

          jakie śliczne mamy dni!

          Piosenka Świat w naszych rękach

          https://www.youtube.com/watch?v=pRNtFXew_VE


          Wtorek 21.04.2020

          Ćwiczenie językowe Trudne słowa.

          Obrazki przedstawiające sposoby ochrony przyrody.

          Rodzic wyjaśnia sposoby ochrony przyrody, pokazując odpowiednie obrazki. Tłumaczy trudne dla dzieci pojęcia związane z ochroną przyrody: segregacja, recykling, odpady biodegradowalne. Następnie

          rodzic pyta dzieci: Czy znacie jeszcze jakieś trudne słowa związane z ochroną przyrody, które chcecie wyjaśnić? Odpady biodegradowalne – to np.: liście, chwasty, słoma, odpady z drewna, obierki po warzywach i owocach, skorupki jajek

           

          Zabawa dydaktyczna Segregowanie śmieci.

          Kolorowe worki na śmieci: niebieski, żółty, zielony, brązowy, czarny, lub pudełka kartonowe z przyklejonymi kwadratami w kolorach: niebieskim, żółtym, zielonym, brązowym, czarnym, różnego rodzaju śmieci.

          Rodzic rozkłada na podłodze śmieci i prosi dzieci o pomoc w ich posegregowaniu do odpowiednich worków. Rodzic prezentuje 5 kolorów worków (5 pudełek z kolorowymi kwadratami), mówi i pokazuje, co należy wkładać do którego koloru. Kolor niebieski – papier, kolor zielony – szkło, kolor żółty – metal i plastik, kolor brązowy – odpady biodegradowalne, kolor czarny – odpady zmieszane.

           

          Rodzic prezentuje wiersz B. Szelągowskiej Kosz na śmieci, a dzieci go powtarzają.

          Następnie dziecko podnosi z podłogi jeden ze śmieci, mówi, do jakiego worka/pudełka trzeba go włożyć. Rodzic pomaga, jeśli odpowiedź dziecka jest błędna.

          Kosz się zawsze bardzo smuci,

          gdy ktoś papier obok rzuci.

          Pamiętają wszystkie dzieci,

          by do kosza wrzucać śmieci!

           

          Segregowanie klocków według jednej cechy (kolor, wielkość, rodzaj).

          Klocki różnego rodzaju, pojemniki/obręcze na klocki.

          Rodzic prosi dzieci, aby posegregowały klocki według określonej cechy, np. wielkości (małe – duże – średnie), koloru lub rodzaju. Dzieci porównują liczebność klocków, szacują, których klocków jest mniej, a których więcej. Na koniec tworzą budowle z klocków wybranego rodzaju.

          Ćwiczenia oddechowe Rybki w wodzie.

          Słoik z wodą, słomki, małe kawałki papieru w kształcie rybek.

          Dzieci za pomocą słomek umieszczają papierowe rybki w wodzie (słoiku z wodą). Mogą przenieść tam kilka rybek.


          Poniedziałek 20.04.2020

          Zabawa ruchowa kształtująca prawidłową postawę ciała – Wzrost rośliny.

          Nagranie muzyki relaksacyjnej.

          Dzieci słuchają muzyki relaksacyjnej, naśladują za rodzicem wzrost rośliny – od klęku podpartego do wspięcia na palce. Zabawę można powtarzać kilkakrotnie.

           

          Rozwiązywanie zagadki B. Szelągowskiej Śmieci.

          O porządek trzeba dbać, wiedzą o tym także dzieci. Do odpowiednich worków każdy wrzuca… (śmieci)

          Słuchanie opowiadania E. Stadmüller Smok Segregiusz.

          Książka (s. 62–63) ze strony https://www.mac.pl/flipbooki

          Czytając opowiadanie, rodzic prezentuje ilustracje do niego.

          Smok Segregiusz był niezwykle sympatycznym bajkowym smokiem. Uwielbiał bawić się tym, co inni uważali za śmieci. Kartonowe pudełka zamieniał w domki dla lalek albo rycerskie zamki. Plastikowe butelki oklejał błyszczącą folią i wykorzystywał jako wieże albo robił z nich rakiety. Kolorowe zakrętki z radością ustawiał jako pionki w grach planszowych, które sam wymyślał. Z puszek robił grzechotki, ze starych rękawiczek – maskotki… Nigdy się nie nudził. Zazwyczaj chodził uśmiechnięty, a gdy wpadał na jakiś kolejny zwariowany pomysł – podskakiwał z radości. Jednego Segregiusz nie mógł zrozumieć. Gdy widział powyrzucane byle gdzie papierowe torebki, puszki czy reklamówki, w jego oczach pojawiał się smutek. – Czemu ludzie wyrzucają takie wspaniałe zabawki? – rozmyślał. – Jeśli już nie chcą się nimi bawić, to przecież są pojemniki na papier, metal czy szkło. Na pewno ktoś wie, jak takie skarby wykorzystać… O, znów ktoś pomylił trawnik ze śmietnikiem i park nie jest już taki ładny jak był. Czy naprawdę tak trudno trafić papierkiem do kosza?

          – Czy myślisz o tym samym co ja? – spytała senna wróżka Gwiazduszka, która pojawiła się nie wiadomo skąd i przysiadła obok smoka, na parkowej ławeczce.

          Segregiusz spojrzał na porozrzucane wszędzie śmieci i westchnął ciężko.

          – Wymyśl jakąś zabawę, która nauczy wrzucania papierków do kosza – zaproponowała Gwiazduszka – a ja postaram się, aby ten pomysł przyśnił się jakiemuś dziecku.

          – Spróbujmy – zgodził się smok. 

          – Tato, tato! – zawołał Olek, gdy tylko otworzył oczy.

          – Śniło mi się, że wygrałem wielki turniej.

          – Rycerski? – zainteresował się tato.

          – Jasne, że rycerski – kiwnął głową Olek.

          – Miałem na sobie srebrną zbroję, hełm z pióropuszem i walczyłem… ze śmieciami.

          – Z czym? – oczy taty zrobiły się okrągłe ze zdumienia.

          – Te śmieci chciały zasypać cały świat, a ja im na to nie pozwoliłem – oświadczył dumnie rycerz z przedszkolnej grupy Tygrysków.  

          – Jestem z ciebie dumny – oświadczył tato i uścisnął Olkowi prawicę.

          – Ten bałagan na trawnikach to rzeczywiście problem – rozmyślał, jadąc do pracy. – Akurat projektował nową szkołę, a jego kolega – architekt krajobrazu – głowił się nad tym, jak urządzić plac zabaw dla przedszkolaków i park pełen atrakcji sportowych dla starszych dzieci.

          – Tylko pamiętaj o koszach na śmieci – przypomniał mu tato, kiedy tylko wszedł do biura. Pan Zbyszek kiwnął głową i po paru godzinach przyniósł gotowe szkice. Kosze w kształcie smoków, rakiet, wież fantastycznie pasowały do sportowych boisk i huśtawek.

          – Niech dorosłych uczą dzieci, gdzie wyrzucać trzeba śmieci – podsumował jego pracę tato. 

          Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

          Rodzic zadaje pytania:

          − Co lubił robić smok Segregiusz?

          − Co smuciło smoka?

          − Jaki sen miał Olek?

          − Dlaczego należy wyrzucać śmieci do kosza?

          − W jaki sposób możemy chronić przyrodę?

          Jak powstaje deszcz?
          Środki dydaktyczne: słoik lub szklanka, papierowy talerzyk, kostki lodu.
          Opis zabawy badawczej:
          do słoika bądź szklanki nalewamy gorącej wody, przykrywamy talerzykiem, na który wysypujemy kilka kostek lodu.
          Wnioski:
          gorąca woda paruje. W ten sposób tworzy się para wodna, która w kontakcie z zimnym lodem skrapla się. Na ściankach słoika bądź szklanki i na spodzie talerzyka pojawiają się kropelki wody - deszcz.


          Piątek 17.04.2020

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Lusterko dla dziecka.

          Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

          • Jedziemy na wieś – dzieci wibrują wargami – naśladują samochód jadący na wieś.

          • Konik – dzieci naśladują kląskanie konika: mocno przyklejają język ułożony szeroko przy podniebieniu i odklejają go zdecydowanym ruchem. Pracy języka towarzyszy praca warg, które raz są szeroko rozłożone, a raz ułożone w dziobek.

          • Krowa – dzieci naśladują ruchy żucia, poruszając dynamicznie żuchwą.

          • Kot oblizuje się po wypiciu mleka – dzieci przesuwają językiem po górnej i po dolnej wardze, przy szeroko otwartej jamie ustnej.

          • Pies gonił kota i bardzo się zmęczył – dzieci wysuwają język na brodę i dyszą.

          • Świnka – dzieci wysuwają wargi mocno do przodu, naśladują ryjek świnki.

          • Myszka bawi się w chowanego – dzieci wypychają policzki czubkiem języka od wewnętrznej strony: raz z jednej, raz z drugiej strony.

          • Miotła – dzieci naśladują gospodarza zamiatającego podwórko, przesuwając język od jednego do drugiego kącika ust, przy szeroko otwartych wargach.

           

          Zabawa dydaktyczna Rodzinne kalambury.

          Obrazki z różnymi zwierzętami

          Dziecko bądź inny członek rodziny losuje obrazek, przedstawia go za pomocą ruchów, ale bez użycia głosu prezentuje ruchy zwierzęcia, a pozostałe osoby odgadują, co to za zwierzę.

           

          Zabawa plastyczna – lepienie z plasteliny na temat: Mieszkańcy wiejskiego podwórka.

          Plastelina, małe koraliki do wykonania oczu, przykrywka od pudełka kartonowego, np. po papierze ksero lub po butach.

          Dzieci wybierają kolor plasteliny i lepią dowolne figurki zwierząt gospodarskich. Prace umieszczają w zagrodzie zrobionej z przykrywki z pudełka kartonowego.

          Wodne tornado
          środki dydaktyczne : słoik  z pokrywką, woda, płyn do mycia naczyń lub mydło w płynie.

          opis zabawy :
          napełnij słoik do wysokości 3/4. Dolej kropelkę płynu do mycia naczyń. Dokładnie zakręć słoik i potrząśnij nim, wprawiając  go w ruch obrotowy. Wraz  z dziećmi obserwuj tornado.

          Wnioski:
          ciecze wprowadzone w ruch obrotowy tworzą wir.

          Piosenki do zabawy

          https://www.youtube.com/watch?v=QPqALIknKwY

          https://www.youtube.com/watch?v=30nw6AtuGiQ


          Czwartek 16.04.2020

          Zabawa dydaktyczna W gospodarstwie.

          Obrazki: 1 krowa, 2 koguty, 3 barany, 4 kozy.

          Dzieci segregują obrazki zwierząt gospodarskich według rodzaju. Układają je w obręczach i liczą, ile jest obrazków zwierząt w każdej obręczy.

          Zabawa z wykorzystaniem zmysłu dotyku Czarodziejskie pudełko.

          Figurki zwierząt żyjących na wsi, pudełko – Czarodziejskie pudełko.

          Dzieci oglądają figurki zwierząt, dotykają ich i je nazywają. Następnie rodzic umieszcza je w czarodziejskim pudełku. Zadanie dzieci polega na rozpoznaniu zwierzęcia za pomocą dotyku, podaniu jego nazwy i naśladowaniu odgłosu, jaki ono wydaje.

          Ćwiczenia konstrukcyjne – budowanie z klocków zagród dla zwierząt.

           Figurki zwierząt, klocki.

          Dzieci budują zagrody dla zwierząt i umieszczają w nich figurki zwierząt mieszkających na wsi. Określają wielkość zwierząt i ich zagród: małe zwierzęta – mniejsze zagrody, duże zwierzęta – duże zagrody. Rodzic podaje nazwy zwierzęcych domów: koń mieszka w stajni, świnia – w chlewiku, krowa – w oborze, kura – w kurniku.

          Malujemy piaskiem

          Kolorowy piasek lub pokruszona kreda, mąka kukurydziana, kolorowa nitka itp.

          Farbujemy piasek na różne kolory do tego używamy barwników roślinnych lub temper (farby wodne). 
          Kolorowy piasek umieszczamy we flakonikach typu solniczka.
          Dzieci klejem malują dowolne kształty na kartce papieru, gdy rysunek klejem będzie skończony prosimy dziecko aby posypało kartę kolorowym piaskiem. Następnie unosimy kartę, by zsypać z niej nadmiar piasku. Odkładamy pracę tak by mogła wyschnąć 

          Piosenki do przy których lubią bawić się dzieci

          https://www.youtube.com/watch?v=UG-WU0ZbgK8

          https://www.youtube.com/watch?v=ct_4if6byN4


          Środa 15.04.2020

          Ćwiczenia dźwiękonaśladowcze Jesteśmy zwierzętami.

          Obrazki: kury, koguta, gęsi, kaczki, owcy, krowy, kozy.

          Rodzic podnosi do góry obrazki przedstawiające zwierzęta z wiejskiego podwórka. Dzieci próbują naśladować odgłosy, jakie wydają dane zwierzęta.

          Zabawa dydaktyczna Co od kogo mamy.

          Obrazki: krowy, kozy, kury, mleka, sera, jajek, masła, jogurtu.

          Rodzic rozkłada z jednej strony obrazki zwierząt, a w rozsypce – obrazki produktów, jakie dzięki nim otrzymujemy. Zadaniem wybranych dzieci jest przyporządkowanie obrazków produktów do obrazków zwierząt. Rodzic zwraca uwagę, że zarówno koza, jak i krowa dają mleko.

          Zabawa badawcza Chmury zamknięte w słoiku

          Środki dydaktyczne: słoik z pokrywką, około 1/3 szklankę gorącej wody, kostki lodu, lakier do włosów
          Opis zabawy badawczej:
          gorącą wodę wlewamy do słoika. Zakręć słoik, aby rozgrzać jego boki. Ułóż na słoiku pokrywkę do góry nogami. Umieść na pokrywce kilka kostek lodu i pozwól im spoczywać na szczycie słoika przez około 20 sekund. Zdejmij pokrywkę, szybko rozpyl trochę lakieru do włosów, a następnie umieść pokrywkę z lodem na górze słoika. Gdy zobaczysz dużą ilość gęstej zawiesiny, zdejmij pokrywkę i obejrzyj "chmurę ", która wypływa ze słoika.

          Wnioski:
          gdy wlejemy do słoika ciepłą wodę, część z niej przechodzi w parę wodną. Para wodna unosi się do góry słoika, gdzie styka się z zimnym powietrzem, dzięki kostkom lodu umieszczonym na pokrywce. Para wodna skrapla się. Jednak chmura może utworzyć się tylko wtedy, gdy para wodna ma się na czym skraplać. W naturze para wodna może skraplać się na cząsteczkach kurzu, zanieczyszczeniach powietrza, pyłkach, popiele wulkanicznym itp. W przypadku tej aktywności para wodna osiada na lakierze do włosów.


          Wtorek 14.04.2020

          Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej Nauka pływania.

          Mały kaczorek Ptaś był najlepszym pływakiem na całym podwórku. Nawet kiedy spał, przez sen przebierał nóżkami jakby pływał w stawie. Nie musiał chodzić na basen ani brać lekcji pływania, bo gdy tylko wykluł się z jajka, od razu wskoczył do miski z wodą i zanurkował. Kaczorek myślał, że wszystkie zwierzęta są dobrymi pływakami: konie, psy, koty, krowy, świnie, króliki, a przede wszystkim kury. Pewnego dnia Ptaś ogłosił zawody pływackie w stawie nieopodal domu. Okazało się, że chętne do pływania były zwierzęta: pies Merduś, dwie kaczki bliźniaczki i żaba Kumcia.

          – Jak to? – zdziwił się kaczorek Ptaś. – A dlaczego nie przyszły świnki?

          – Świnki wolą kąpać swoje ryjki w korytku – wyjaśnił pies.

          – A konie i krowy?

          – One wolą brać prysznic na łące w czasie deszczu.

          – A króliki i koty? – dopytywał się Ptaś.

          – Uciekają na samą myśl o pływaniu w wodzie.

          – Całe szczęście, że jest chociaż kurczak – powiedział kaczorek, widząc stojącego nieopodal kurczaczka Pazurka. – Ale ja tylko przyszedłem popatrzeć… – szepnął kurczak.

          – Jak to? Nie chcesz zdobyć pierwszego miejsca w pływaniu? – zdziwił się Ptaś.

          – Chciałbym, ale… kurczaczki i kurki nie potrafią pływać.

          – Ja potrafię! – pisnęła żaba Kumcia, zakładając na głowę czepek kąpielowy. – Umiem pływać żabką, delfinem, kraulem i pieskiem – pochwaliła się.

          – Pieskiem to pływam ja! – oburzył się Merduś.

          Kaczorek Ptaś nie mógł uwierzyć, że kurczaki nie znają się na pływaniu.

          – Zaraz cię nauczę – powiedział i pokazał Pazurkowi, jak przebierać nóżkami i jak machać skrzydełkami.

          – A teraz wskakuj do stawu i pamiętaj, dziób unoś nad wodą!

          – Mama mi mówiła, żebym nigdy nie wchodził sam do wody – powiedział kurczaczek.

          – Eee tam, przecież nie jesteś tu sam, zobacz, ilu nas jest.

          – Ale ja się boję…

          – Nie bądź tchórzem.

          – Dajmy mu spokój – powiedział pies. – Ma prawo się bać.

          – Merduś ma rację – powiedziała żaba Kumcia. – Niech kurczak stoi i patrzy.

          – Wszystkie ptaki to superpływaki! – stwierdził rozgniewany kaczorek i chciał wepchnąć kurczaczka na siłę do wody.

          Na szczęście w pobliżu przechadzała się pani Gęś i w porę zauważyła niebezpieczeństwo. Osłoniła kurczaczka swoim białym skrzydłem i powiedziała:

          – Nie można nikogo do niczego zmuszać ani wpychać na siłę do wody. Pazurek mógłby się utopić! Rozumiesz, że to niebezpieczne?

          – Tak…

          – Czy ty, Ptasiu, umiesz latać tak wysoko jak orły?

          – Nie…

          – A gdyby orzeł chciał cię zepchnąć z wysokiej skały, żeby sprawdzić, czy umiesz latać, to jak byś się czuł?

          – Bałbym się.

          – No widzisz. Jedni potrafią świetnie pływać, inni latać, ale nikt nie umie wszystkiego.

          – Przepraszam – szepnął zawstydzony Ptaś.

          – Brawo. To jest właśnie to, czego warto nauczyć wszystkich: słowa przepraszam.

           • Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania rodzic zadaje pytania:

          − Jakie zwierzę ogłosiło zawody pływackie?

          − Dlaczego nie wszystkie zwierzęta chciały brać w nich udział?

          − Kogo kaczorek Ptaś chciał nauczyć pływać?

          − Jak ocenia zachowanie kaczorka?

          − Co powiedziała pani Gęś, osłaniając kurczaczka?

          − Co to znaczy, że nikt nie może nikogo do niczego zmuszać?

          Muzyczny cukierek 

          Do wykonania tego zadania potrzebujemy małą plastikową butelkę z zakrętką, garść suchych warzyw, drobne kamyczki, piasek, groch lub fasolę.

          W butelce umieszczamy np. garść suchych warzyw, drobne kamyczki, piasek, groch lub fasolę bądź każdą inną rzecz jaką jesteście wstanie zmieścić w butelce.

          Zakręconą butelkę owijamy kawałkiem zbędnego materiału lub bibułą. Zawiązujemy końce butelki, formując na kształt cukierka. W ten sposób powstaje nam muzyczny cukierek.


          Piątek 10.04.2020

          Prezentowanie koszyczka wielkanocnego i wyjaśnianie jego symboliki.

          Rodzic prezentuje koszyczek wielkanocny i jego zawartość. Dzieci nazywają znajdujące się w nim przedmioty. Rodzic wyjaśnia ich symbolikę.

          Chleb symbolizuje ciało Chrystusa. Wkładamy go do koszyczka, aby zapewnić sobie dobrobyt i pomyślność.

          Jajka są symbolem nowego, rodzącego się życia.

          Wędlina jest symbolem dostatku, bogactwa i dobrobytu.

          Sól i pieprz symbolizują oczyszczenie, prostotę i prawdę.

          Baranek jest symbolem Chrystusa – Baranka Bożego, który zwyciężył śmierć. Wkładana do koszyczka figurka baranka jest zazwyczaj wykonana z cukru, czekolady lub chleba.

          Chrzan jest oznaką ludzkiej siły, którą chcemy mieć przez cały rok.

           

          Masażyk Pisanka.

          Dziecko siada na dywanie w siadzie skrzyżnym, rodzic siada za nim, w siadzie rozkrocznym, i na plecach rysuje wzory: paski poziome, paski pionowe, kropki, kratkę itp. Przy powtórzeniu zabawy dzieci zamieniają się miejscami

          Sposoby ozdabiania jajek, pisanek

          pisanki-1.pdfdoswiad.odt

          https://www.facebook.com/thebestideasforkids/videos/254496108829962/?sfnsn=mo&d=n&vh=e

          https://www.youtube.com/watch?v=0sv6FB0VbMY&feature=youtu.be


          Czwartek 09.04.2020

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Rodzic demonstruje ćwiczenia, a dzieci je naśladują.

          Jajko – dzieci otwierają i zamykają wargi, układając je tak, aby były zaokrąglone jak jajko.

          Gorące jajko – dzieci nabierają powietrze nosem, a wypuszczają ustami, naśladując dmuchanie na jajka.

          Wkładamy jajka do koszyczka – dzieci unoszą język za zęby i zatrzymują go tam, a następnie przeliczają kolejne jajka, używając liczebników porządkowych.

          Rogi baranka – baranek wielkanocny ma okrągłe rogi – dzieci rysują językiem kółeczka, przesuwając jego czubek po górnej wardze i po dolnej wardze.

          Baranki na hali – baranki wędrują w górę i w dół, pasąc się na hali – dzieci opierają czubek języka raz za górnymi zębami, a raz za dolnymi zębami.

          Kura liczy kurczęta – dzieci dotykają czubkiem języka do każdego zęba w jamie ustnej: najpierw na górze, potem na dole.

          Wyklejanie pisanki ziarnami.

          Sylweta jajka wycięta z kartonu, klej, pędzel, ziarna: owsa, żyta, ryż, kasza, talerzyki papierowe.

          Dzieci malują sylwetę jajka grubą warstwą kleju za pomocą pędzla i posypują ziarnem lub dociskają do ziaren rozsypanych na płaskich talerzykach

          Zabawa ruchowo-naśladowcza Przedświąteczne porządki.

          Dzieci naśladują ruchem czynności podane przez rodzica, związane z wykonywaniem przedświątecznych porządków: odkurzanie, zamiatanie, ścieranie kurzu, mycie okien, trzepanie dywanów itp. Te wszystkie czynności można wykonywać do piosenki: Piosenka o sprzątaniu

          https://www.youtube.com/watch?v=imoS6Wkr04w


           

          Środa 08.04.2020

          Zabawa dydaktyczna Szukamy jajek.

          Jajka ugotowane na twardo lub ich obrazki.

          Jajka zostają umieszczone przez rodzica w różnych miejscach w domu (muszą być przynajmniej częściowo widoczne). Dzieci próbują określić położenie jajek i dopiero wówczas podejść po nie. Po uzbieraniu wszystkich okazów można je przeliczyć.

          BARANEK

          Potrzebne do wykonania:

          *tułów-owal 5x8 cm wycięty z bloku technicznego i około 40 patyczków do uszu

          *głowa-kształt przypominający gruszkę 2x3 cm wycięty z bloku technicznego i kilka patyczków do uszu

          *nogi-2 drewniane patyczki np. po lodach lub klamerki

          *dzwoneczek na szyję-kawałek sznurka i koralik

          *cienkopis do narysowania oczu i uśmiechu

          *mała czerwona kokardka

          *klej

          *nożyczki

          WYKONANIE

          1.Nożyczkami odcinamy łebki patyczkom do uszu tak, aby przy każdym łebku

          pozostał niewielki kawałek nieoklejony watą.

          2.Owal wyklejamy patyczkami. Zaczynamy z jednego końca, układając patyczki

          w dość duży łuk. Na przyklejonych patyczkach układamy następną warstwę,

          tak by łebki przykryły końcówki patyczków poprzedniej warstwy.

          3.Na czubku głowy przyklejamy kilka białych łebków patyczków (przyciętych

          w miejscu łączenia się waty z trzonkiem). Z obu stron głowy przyklejamy

          prostopadle po jednym patyczku, tworząc uszy.

          Rysujemy barankowi oczy, nosek i buzię.

          4.Drewniane patyczki przecinamy na pół. Na sznurek nawlekamy koralik.

          5.Główkę doklejamy do tułowia a nóżki, lekko skrzyżowane, przyklejamy na

          odwrocie baranka.

          6.Koło ucha przyklejamy kokardę, a na dole głowy-koralik na sznurku.


          Wtorek 07.04.2020

          Ćwiczenia oddechowe Koszyczek i jajeczka.

          Rysunek koszyczka dla każdego dziecka, słomki, kolorowe, małe jajka wycięte z papieru.

          Dzieci otrzymują rysunek koszyczka i kolorowe, papierowe pisanki. Mają za zadanie przenieść pisanki do koszyczka za pomocą słomek. Kładą słomkę na papierowym jajku, wciągają powietrze w słomkę, zasysając jajko, przenoszą je do koszyka.

           

          Zabawa matematyczna Liczenie pisanek.

          Kartki w pięciu kolorach, nożyczki

          Rodzic przygotowuje sylwety pisanek w pięciu kolorach. Potem prosi o policzenie pisanek w określonych kolorach, mówiąc zagadkami:

          • Policzcie pisanki w kolorze słońca.

          • Policzcie pisanki w kolorze trawy.

          • Policzcie pisanki w kolorze maków.

          • Policzcie pisanki w kolorze nieba.

          • Policzcie pisanki w kolorze pomarańczy i mandarynki.

          Dzieci nazywają kolor, liczą pisanki w tym kolorze, a następnie podają ich liczbę i pokazują ją na palcach

           

          Jak zrobić zajączka i inne zwierzątka z kolorowych kartek

          https://www.facebook.com/KidsArtnCrafts/videos/710761042665741/


          Poniedziałek 06.04.2020

          Słuchanie wiersza A. Widzowskiej Wielkanoc.

          – Kurko, proszę, znieś jajeczka,

          śnieżnobiałe lub brązowe,

          ja z nich zrobię na Wielkanoc

          cud-pisanki kolorowe.

          Do koszyczka je powkładam,

          z chlebkiem, babką lukrowaną,

          potem pójdę je poświęcić

          z bratem, siostrą, tatą, mamą.

          Przy śniadaniu wielkanocnym

          podzielimy się święconką

          i buziaka dam mamusi,

          zajączkowi i kurczątkom.

          „Śmigus-dyngus!” – ktoś zawoła,

          tatę wodą popryskamy,

          mama będzie zmokłą kurką,

          bo to poniedziałek lany!

           

           • Rozmowa kierowana na podstawie wiersza. Rodzic zadaje pytania: − Z czego robi się pisanki? − Co wkładamy do koszyczka wielkanocnego? − Co robimy w lany poniedziałek? − Co wam się kojarzy ze świętami wielkanocnymi?

           

          Wykonanie masy solnej

          Mąka, sól, woda, miska, szklanka, rękawiczki jednorazowe.

          Rodzic odmierza do miski tyle samo mąki i soli w proporcjach np.: 1 szklanka mąki i 1 szklanka soli. Stopniowo dodaje ½ szklanki wody i miesza. Warto założyć rękawiczki jednorazowe, gdyż sól może powodować uszkodzenia naskórka. Konsystencja ciasta musi być elastyczna.

          Kartka w kształcie jajka (o dużym formacie), kredki, farby. Dzieci kolejno ozdabiają jajka według własnych pomysłów.


          Piątek 03.04.2020
           

          Ćwiczenia ortofoniczne z zastosowaniem wiersza B. Szelągowskiej Ptasie trele.

          Rodzic prezentuje wiersz i pyta dzieci: Czym zajmowały się ptaki? Powtarza wiersz, a dzieci powtarzają fragment tekstu: Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi! Jakie piękne dni.

          Znów nastała wiosna!

          Ptaki nadlatują.                                                      

          A co będą robić?

          Gniazda pobudują.

          Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

          Jakie piękne dni!

          Na drzewach wysoko

          albo w trawie – nisko.

          Tak by do swych piskląt

          zawsze miały blisko.

          Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

          Jakie piękne dni!

          Gdy skończą budować,

          jajeczka w nich złożą.

          By było im ciepło,

          na nich się położą.

          Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

          Jakie piękne dni!

          Wykluły się wreszcie

          z jajeczek pisklęta

          i każdy maluszek

          te trele pamięta!

          Fiu, fiu, fiu, fi, fi, fi!

          Jakie piękne dni!

          Zabawa konstrukcyjna Kwiatowe ogrody.

          Zakrętki do butelek, klocki.

          Dzieci konstruują kolorowe ogrody, wykorzystując do tego kolorowe klocki i kolorowe zakrętki do butelek.

          Zabawa konstrukcyjna Budki lęgowe dla ptaków.

          Klocki różnego rodzaju, zdjęcia budek lęgowych dla ptaków.

          Rodzic wyjaśnia, po co ludzie zakładają budki lęgowe dla ptaków, pokazuje ich zdjęcia. Zachęca dzieci do wybudowania budek lęgowych z klocków.


          Czwartek 02.04.2020

          Doświadczenia z nasionami.

          Nasiona: grochu, fasoli, bobu, kukurydzy, plastikowe kubeczki, wata lub lignina, dzbanek z wodą lub konewka.

          Dzieci wkładają watę lub ligninę do plastikowego jednorazowego kubeczka. Nalewają do niego tyle wody, by była wilgotna. Odliczają trzy dowolnie wybrane nasiona, wkładają je do środka. Ustawiają kubeczki przy oknie i obserwują kiełkowanie nasion. Przez najbliższy czas prowadzą obserwacje przyrodnicze. Dzielą się swoimi spostrzeżeniami, oglądają kiełkujące nasiona przez lupę, dokumentują zmiany, wykonując rysunki. Nazywają za rodzicem części roślin – korzenie, liście, łodyga.

          Pachnące i naturalne kule do kąpieli

          Przygotuj:

          - jedną miarkę sody oczyszczonej, pół miarki kwasku cytrynowego, olej roślinny, barwniki, olejki zapachowe, cynamon/kakao/goździki/anyż, nieduży pojemnik i łyżeczkę

          Wykonanie:

          W pojemniku zmieszaj ze sobą sodę, kwasek cytrynowy oraz olej. Cała mieszanina w dotyku powinnaprzypominać wilgotny piasek na plaży. Dodaj barwniki, aromaty i inne dodatki według upodobania. Wymieszaj. Całość przesyp do niedużego pojemnika i dobrze ugnieć. Odstaw w suche miejsce. Kule będą gotowe po 2 dniach.

          Jak zrobić misia ze ściereczki lub materiału

          https://www.facebook.com/136499677093862/posts/698611197549371/


          Środa 01.04.2020

          Ćwiczenia oddechowe Piórka.

           Sztuczne piórka.

          Dzieci otrzymują sztuczne piórka, kładą je na wierzchu dłoni. Wciągają powietrze nosem i wypuszczają ustami – zdmuchują piórka tak, aby poleciały jak najdalej. Starają się utrzymać je jak najdłużej w powietrzu.

           

          Zabawa motoryczna Odrysowywanie cieni

          Do tej zabawy potrzebujesz kilka ulubionych zabawek, kartkę, kredkę lub pisak i dużo słońca!

          Zabawki ustawiamy na kartce, następnie wystarczy wziąć ołówek i obrysować pojawiający się kształt. Taki rysunek można później pokolorować albo wyciąć. Odrysowane cienie nie zawsze wychodzą idealnie, możecie więc uruchomić wyobraźnię i dodając co nieco od siebie tworzyć nowe obrazy. A potem bawcie się w wymyślanie, co jest na powstałym w ten sposób rysunku.

          Zabawy ruchowesmiley

          https://www.youtube.com/watch?v=gs8gSN8PboA

          https://www.youtube.com/watch?v=XqZsoesa55w


          Wtorek 31.03.2020

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające narządy mowy – język, wargi, żuchwę.

          Lusterko dla dziecka.

          Rodzic demonstruje prawidłowe wykonanie ćwiczeń, powtarzając je kilkakrotnie.

          Fruwający ptak – dzieci dotykają czubkiem języka za górnymi i za dolnymi zębami, tak jak ptak, który siada na gałęzi drzewa i na ziemi.

          Dziobek ptaka – dzieci wypychają wargi do przodu i na zmianę, zamykają je i otwierają. Wysiadywanie jaj – język przyklejają za górnymi zębami, nie ruszają nim przez 30 sekund.

          Budujemy gniazdko – dzieci przesuwają język po górnej i po dolnej wardze od zewnętrznej strony ust, a następnie lądują w gnieździe: przyklejają język przy górnych dziąsłach.

          Dzięcioł – czubkiem języka uderzają za górnymi zębami.

          Zabawa z pokazywaniemMoja Ulijanko.

          Moja Ulijanko, klęknij na kolanko, ujmij się pod boczki, chwyć się za warkoczki, umyj się, uczesz się i wybieraj, kogo chcesz.

          Link do piosenki:

          https://www.youtube.com/watch?v=_8t8yYpJnmM


           

          Poniedziałek 30.03.2020

          Ćwiczenia oddechowe Wyścig piłeczek.

           Piłeczki pingpongowe.

           Rodzic przypomina właściwy tor oddechowy: wciągamy powietrze nosem, a wypuszczamy ustami. Dziecko z rodzicem, siadają po tej samej stronie stolika i starają się tak dmuchać na piłeczkę, aby potoczyła się jak najdalej. Jeśli dobrze to wychodzi, można usiąść naprzeciwko siebie, położyć piłeczkę na środku i dmuchać z dwóch przeciwnych stron, starając się przedmuchać piłeczkę na stronę przeciwnika.

          Zabawa dotykowa Pudełka sensoryczne.

          Pudełka po chusteczkach higienicznych, wypełnione różnymi materiałami, np.: watą, gałązkami, sianem, piórkami, piaskiem, kamykami, nasionami, ziarnami, masą solną lub ciastoliną, torebki ze struną do zamykania, wypełnione: pianką do golenia, wodą, kostkami lodu, kisielem.

           Dzieci wkładają ręce w otwór w pudełku (bez zaglądania) i badają zawartość pudełka, określają cechy materiału i zgadują, co to może być. Sprawdzają, co jest ukryte w środku pudełka. Zastanawiają się, czy ten materiał mógłby posłużyć ptakom do budowy gniazd.


          Piątek 27.03.2020

          Zabawa dydaktyczna Liczenie nasion.

          Patyczki do lodów lub pęsety, nasiona: grochu, fasoli, bobu, kukurydzy.

           Rodzic rozsypuje na stoliku wymieszane nasiona: grochu, fasoli, bobu. Dzieci za pomocą patyczków lub pęset rozdzielają je na poszczególne rodzaje, opisują różnice w ich wyglądzie, wielkość, kolor, kształt. Następnie segregują nasiona zgodnie z poleceniami rodzica, układają z nich szeregi, określają na oko, których jest więcej, i sprawdzają,

          np. łącząc je w pary. Liczą ziarna z poszczególnych grup i mówią: Tu jest więcej, a tu jest mniej. Tworzą rytmy – powtarzające się czteroelementowe sekwencje: groszek – fasolka – bób – kukurydza. Układają kwiatki, np.: kładą ziarna grochu wokół ziarna bobu i odwrotnie, oraz liczą płatki i mówią, których jest mniej.

          Zabawa ćwicząca sprawność ręki – Układanka guziczkowa.

          Układanki guziczkowe lub kolorowe kółka z papieru.

           Dzieci układają wzory kwiatowe, wtykając guziczki/grzybki w podstawę lub układając kwiatki z kół z kolorowego papieru według podanej przez rodzica zasady – środek

          i dookoła płatki.


          Czwartek 26.03.2020

          Zabawa w "Brudne ręce"- nauka po przez doświadczenie.

          Jak po przez zabawę wytłumaczyć dziecku dlaczego należy myć ręce?

          Potrzebujemy:

          * krem do rąk

          * brokat

          Ręce należy posmarować kremem nastepnie dziecko dotyka brokatu w tym przypadku bakterii, których normalnie nie widać. Gdy nie myjemy rąk bakterie przenoszą się na inne osoby na przykład podczas powitania lub zabawy. Podczas mycia rąk dziecko doskonale doświadcza, że aby zmyć bakterie w tym przypadku brokat należy dokładnie i przez dłuższy czas myć ręce mydłem.

          KOLEJNE ZABAWY RUCHOWE DO KTÓRYCH LUBIĄ BAWIĆ SIĘ DZIECIsmiley

          https://www.youtube.com/watch?v=OmAZquWgp9A

          https://www.youtube.com/watch?v=XfU8Ysh0k1Y

           

          Ćwiczenia logopedyczne usprawniające język, wargi i żuchwę.

          Dzieciom potrzebne będzie lusterko, rodzic demonstruje ćwiczenia powtarzając je kilkakrotnie

          i pilnując dokładnego ich wykonania przez dzieci.

           

          Słoneczko budzi się i uśmiecha – dzieci wyciągają do przodu wargi okrągłe jak słoneczko, a następnie rozciągają je do szerokiego uśmiechu.

          Deszczyk – przy szeroko otwartej jamie ustnej język wychodzi na spacer i unosi się do góry, w stronę nosa. Nagle zaczął padać deszcz – język chowa się za górnymi zębami w jamie ustnej.

          Tęcza – po deszczu pojawia się tęcza – dzieci rysują jej kształt, przesuwając czubek języka po górnej wardze od jednego kącika ust do drugiego.

          Wiatr – dzieci wciągają powietrze nosem, a wypuszczają ustami ułożonymi w dziobek, starając się, aby policzki nie wypełniały się powietrzem.

           Kropelki – jak kropelki wody spadają z góry na dół, tak czubek języka porusza się od górnych do dolnych zębów: najpierw powoli i bardzo dokładnie, a potem coraz szybciej.

          Chmurki – dzieci rysują kształt chmurki, przesuwając językiem po wewnętrznej stronie warg, przy zamkniętych ustach.

          Parasolka – dzieci naśladują otwieranie i zamykanie parasoli przez coraz szersze otwieranie ust i ich zamykanie.


          Środa 25.03.2020

          PUCHNĄCE FARBY

          POTRZEBNE BĘDĄ:

          -1 SZKLANKA MĄKI PSZENNEJ

          -3 ŁYŻECZKI SODY OCZYSZCZONEJ

          -1 ŁYŻECZKA SOLI

          -WODA

          -BARWNIKI SPOŻYWCZE

           

          SPOSÓB WYKONANIA:

          MIESZAMY ZE SOBĄ WSZYSTKIE SKŁADNIKI. WODY DODAJEMY OPCJONALNIE, NA TYLE DUŻO, ŻEBY POWSTAŁA MASA MAIŁA KONSYSTENCJĘ CIASTA NA NALEŚNIKI, CZYLI BYŁA LEJĄCA. TAK POSTAŁA PUCHNĄCA FARBA;)

          MOŻNA NIĄ MALOWAĆ DOWOLNE OBRAZKI:) 

          JAK UZYSKAĆ EFEKT PUCHNIĘCIA FARBY?

          WYSTARCZY NA KILKANAŚCIE DO KILKUDZIESIĘCIU SEKUND TRZYMAĆ WYKONANY OBRAZEK W MIKROFALÓWCE LUB PRZEZ KILKA MINUT W MOCNO NAGRZANYM PIEKARNIKU:)

          POD WPŁYWEM TEMPERATURY FARBA ZACZYNA ROSNĄĆ;)

           

           Zabawa w segregowanie szeregu.

           Zabawa w segregowanie to bardzo ciekawa i rozwojowa aktywność dla wszystkich dzieci. Kształtuje umiejętność analizy i syntezy wzrokowej, uczy samodzielnego podejmowania decyzji i pozwala na fajnie spędzony czas.

           

           

           

              Opis zabawy: Do pudełka wkładamy po kilka pasujących do siebie tematycznie przedmiotów np. kredki, piłeczki, ludziki, auta, kucyki, gumki do włosów, klocki itp. Następnie układamy je obok siebie w szeregu dokładając jeden lub dwa przedmioty nie pasujące tematyką do pozostałych. Zadaniem dziecka jest wybrać te przedmioty, które tu nie pasują. Początkowo pokazujemy dziecku i opowiadamy, o co w tej zabawie chodzi, a po chwili dziecko zaczyna samo analizować i wybierać odpowiednie przedmioty.

           


          Wtorek 24.03.2020

          Praca plastyczna: Wiosenne kolory

          Na stoliku przygotowany jest kubek z wodą, waciki kosmetyczne, pędzel, farby w różnych kolorach. Dzieci siadają do stolika, maczają waciki w wodzie i malują – moczą kartkę, następnie malują kartkę różnymi kolorami wg własnego pomysłu, może to być obrazek realistyczny lub abstrakcja, najważniejsze, aby dzieci z przyjemnością bawiły się kolorami.

          Udanej zabawywink

             

          Zabawy ruchowe

           Zachęcamy rodziców i dzieci do wspólnych zabaw ruchowych przy muzyce,

          do których często bawimy się w klubikulaugh

          https://www.youtube.com/watch?v=935UBEm0gg0

          https://www.youtube.com/watch?v=LNouuY9zrKQ


          Poniedziałek 23.03.2020

              WIERSZYK GIMNASTYCZNY

          Ręce do góry, nóżki prościutkie,

          tak ładnie ćwiczą dzieci malutkie.

          Teraz ramiona w dół opuszczamy

          i kilka razy tak powtarzamy.

          Teraz się każdy robi malutki,

          to proszę państwa są krasnoludki.

          Następnie na jednej nodze stajemy,

          bo jak bociany chodzić umiemy.

          W górę wysoko piłeczki skaczą,

          takie piłeczki - chyba coś znaczą?

          Powoli powietrze noskiem wdychamy

           i delikatnie ustami wypuszczamy.

           

          Zabawa Muzyczna - ,,Gdzie chowają się dźwięki?,,

           

          Wiek : do 3 lat

          Czas Trwania – około 15 minut

          Ilość osób - dowolna

          Rodzaj zabawy - Muzyczna

           

          Zabawa muzyczna z rodzicami, która spełnia ważną funkcję integracyjną, relaksacyjną i edukacyjną.

          Potrzebne nam będą 3/5 zakręcanych butelek plastikowych.Ziarna fasoli, grochu, ryżu, kaszy...(uzupełniamy - każda inny wsad).

          Opis zabawy: Dzieci chowają się w pokoju za różnymi przedmiotami, meblami i potrząsają butelką, a rodzice zgadują co jest ukryte w danej butelce np, groch czy fasola. Po kilku minutach zamieniamy się rolami.

          Życzymy Miłej Zabawy


          Piątek 20.03.2020

          Wierszowanki – pokazywanki

          "Wieje wiatr"

          Szsz-szsz-szsz, wieje wiatr (ręce machają na boki)

          Kap, kap, kap, pada deszcz (pokazujemy padający deszcz)

          Pod parasol chowaj się.(daszek nad głową).

           

          "Każdy robi to, co ja"

          Raz i dwa (2 razy klaszczemy),

          Raz i dwa (2 razy uderzamy w kolana)

          Każdy robi to co ja:

          Palec na nos, palec na skos,

          Palec na górze, palec na buzię!

           

          Jak zrobić piankolinę

          PIANKOLINA

          1 kg mąki ziemniaczanej

          1 pianka do golenia

          Troszeczkę płynu do mycia naczyń

          Do piankoliny można dodać barwnik i brokat.

          Z piankoliny możemy robić babki, lepić budowle odciskać różne kształty.

          UDANEJ ZABAWY:)

           

           

      • Kontakt

        • Zespół Klubów Dziecięcych ,,Bajkowa Przystań'' ul. Kręta 1a Maszewo
        • 570323782
        • ul. Kręta 1a Maszewo 66-446 Deszczno Poland
        • Administratorem jest Zespół Klubów Dziecięcych ,,Bajkowa Przystań’’ ul. Kręta 1a Maszewo, 66-446 Deszczno, e-mail: dyrektor.klubmalucha@deszczno.pl, tel. 570323782 Dane kontaktowe inspektora ochrony danych: adres e-mail – inspektor@cbi24.pl . Dane będą przetwarzane wyłącznie w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie zawarte w formularzu kontaktowym. Podstawą przetwarzania danych jest zgoda osoby, której dane dotyczą, udzielona poprzez wyraźne działanie potwierdzające (tj. przesłanie wiadomości). Pani/Pana dane będą przetwarzane nie dłużej, niż jest to konieczne do udzielenia odpowiedzi, a po tym czasie mogą być przetwarzane do czasu przedawnienia ewentualnych roszczeń. Dane są ujawniane wyłącznie osobom upoważnionym przez administratora. Podanie danych jest dobrowolne, niemniej konieczne do tego, żeby odpowiedzieć na pytanie. Przysługuje Pani/Panu prawo do żądania dostępu do swoich danych osobowych, ich sprostowania, usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, przenoszenia danych oraz prawo do cofnięcia zgody oraz wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa).
      • Logowanie